(Ein griechischer Sllav, in 35fter Jahrhundert der Welt, dem Jadmon, ein Samier, die Freiheit fchentte. In seiner Lebensbeschreibung, der Arbeit eines griechischen Nonchs, des miafimus planudes, ift viel Erdichtetes. Eben dieser ift auch Sammler seiner, großentheils bei mehs rern alten Schriftftellern zerstreuten, Fabeln, deren durchs gångiger Charakter Einfachheit und Leichtigkeit des Portras ges ift.) Λέων και Βάτραχος, Λέων έκέσας ποτέ βατράχε μέγα βοώντος, έπεςράφη προς την φωνήν, διόμενος μεγα τι ζώον είναι, προς μείνας δε μικρόν, ως έδες αυτών προελθόντα της λίμνης, προσελθών αυτών και τεπάτησεν. “Ο μύθος δηλού μη δεν προ της όψεως δι' ακοής μόνης ταράττεται. Χελώνη και Αετός. Χλώνη κετά εδάτο έκταθκι ταυτην διδάξαι. το δε παρανόντος πόρρω τέτο της φύσεως αυτής είναι, εκείνη μάλλον τη δεήσει προσέκριτο. λαβών εν τάυτην τοίς όξι, και εις ύψους άνειεγκον, ώσ' αφήκει η δε, κατά πετρών πετύσα, συνε τρίβη. 912 Ο μύθω Uphthonius, Ο μύθος δηλα ότι πολλοί, εν φιλονεικίσεις των Φρονε μοτέρων παρακάσαντες, έαυτες έβλαψαν. Ap hit honius. (Ein Sophift und Rhetor im dritten Jahrhundert nach Chr. Geb. dem man vierzig Fabeln, ganz in der Manier der dropischen, beilegt, die zum Theil auch, sowohl dem Inhalt als der Einkleidung nach, schon unter den dsopischen befinds lidi, und nur sehr unbedeutend abgeändert sind.) Κύκνος. Αής ευπορών χήνα τε άμα και κύκνον άμφω τρέφειν έβέλε- Οντως η μεσικη τελευτής αναβολην απεργάζεται. V Bab r i u s. Babrius, (Auch Babrias, oder Gabrias, vermuthlich ein gries chischer Sprachlehrer des vierten Jahrhunderts, ob ihn gleich Tyrwhite in die Zeiten vor Chr. Geb. hinauffekt. Jha nennt man gewdhnlich als Urheber von 43 griechischen Fas beln, worin & fopische Erfindungen in Detraftiche, oder vier: geilige Berse, ohne vielen Antheit eignen Berdienftes, eingekleidet find.) Περί Αλώπεκος και σαφυλής. Phadrus. p = 4 6 8 4 8. AQVILA ET CORNIX. Centra potentes nemo est munitus fatis; Aquila in sublime sustulit testudinem, VULPIS ET CORVVS. 1 Cum de fenestra corvus raptum caseum qui tuarum, corve, pennarum est nitor! Upianus. Si vocem haberes, nulla prior ales foret. Hac re probatur, quantum ingenium valet, A via n u s. (Auch Avienus; vermuthlich aus der Regierungszeit der Antonine im zweiten Jahrhundert. Man hat von ihre noch 42 Fabeln in elegischer Versart, die felbft schon ein größerer Anlaß des ihnen eignen poetischen Schmuds war, als der Jambe des Phadrus.) ASINUS PELLE LEONIS INDUTUS. Metiri se quemque decet, propriisque iuvari Laudibus, alterius nec bona ferre fibi. Ne detracta gravem faciant miracula risum, Coeperit infolitis cum remanere malis, Exuvias afinus Gaetuli forte leonis Repperit, et fpoliis induit ora novis, Aptavitque fuis incongrua tegmina membris, Et miferum tanto prefsit honore caput. Aft ubi terribilis animo circumstetit horror, Pigraque praefumtus venit in ossa vigor, Turbavit pavidos per sua rura boves. Correptum vinclis verberibusque domat. Increpat his miserum vocibus ille pecus: |