روانهاى روشن

آمد آمده آنان آنچه آورد آیه احمد احوال ازان است که اگر ام اما امیر اند اندیشه انسان او ای ایشان این که اینک با باز باشد باید بزرگ بسیار بغداد بن بود که بوستان سعدی به این بی پر پس پیر پیش تا تاریخ تاریخ سیستان ترجمه تصحیح تو تهران جا جان جمله جهان چنان چنین چون حال حسن حق حکایت خواهد خود خویش داد دارد داشت دست دکتر دل دو دوست دید دیگر راه رک روز روی زن سال سخن سر سعدی شاعر شد شود عشق علی فارسی فرانسوی فرانسه فیلسوف قابوس نامه قرآن کار کرد کرده است کس کسی کلیله و دمنه که به گفت گفته ما مادر مثنوی محمد مرا مرد مردم مردی مولوی می کند میان نامه نظر نفس نکته نمی نوشته نویسنده نه نیز نیست نیشابور وقتی ولتر وی هـ ها هر هم همان کتاب همه همین هیچ یا یک یکی