At tu, la poteris, celeres tibi sume jugalcs,
Vecta quibus Colchis fugit ab ore viri ;
Aut queis Triptolemus Scythicas devenit in oras.

Gratus Eleusina missus ab urbe puer.
Atque ubi Germanas ftavere videbis arenas,

Ditis ad Hamburgae moenia Aecte gradum, Dicitur occiso quac ducere pomen ab Hama, Cimbrica

quem

fertur clava dedisse peci. Vivit ibi antiquae clarus pietatis honore

Praesul Christicolas pascere doctus oves;
Ille quidem eft animae plusquam pars altera nostrae,

Dimidio vitae vivere cogor ego.
Hei mihi quot pelagi, quot montes interjecti

Me faciunt alia parte carere mei!
Charior ille mihi, quam tu doctiffime Graium-

Cliniadi, pronepos qui Telamonis erat;
Quamque Stagirites generoso magnus alumno,

Quem peperit Libyco Chaonis alma Jovi. Qualis Amyntorides, qualis Philyrëius Heros

Myrmidonum regi, talis et ille mihi. Primus ego Aonios illo praeeunte receffus.

Lustrabam, et bifidi facra vireta jugi,
Pieriosque haul latices, Clioque favente,

Castalio sparsi laeta ter ora mero.
Flammeus ad signum ter vidit arietis Aethon,

Induxitque auro lanea terga novo,
Bisque novo terram sparsisti Chlori fenilem

Gramine, bisque tuas abstulit Auster opes : Necdum ejus licuit mihi lumina pafcere vultu,

Aut linguae dulces anre bibille fonos. Vade igitur, cursuque Eurum praeverte fonorum,

Quam sit opus monitis res docet, ipfa vides.
Invenies dulci cum conjuge forte fedentem,

Mulcentem gremio pignora chara fuo,
Forsitan aut veterum praelarga volumina patrum

Versantem, aut veri biblia facra Dei.
Coelestive animas faturantem rore tenellas,

Grande falutiferae religionis opus,
Utque folet, multam sit dicere cura falutem,

Dicere quam decuit, fi modo adesser, herum.
Haec quoque paulum oculos in humum defixa modestos,
Verba verecundo lis memor ore loqui :

19 Haec tibi, si teneris vacat inter praelia Mufis,

Mittit ab Angliaco littore fida manus.
Accipe sinceram, quamvis fit fera, falutem,

Fiat et hoc ipfo gratior illa tibi.
Sera quidem, fed vera fuit, quam casta recepit

SE
Icaris a lento Penelopeia viro.
Alt ego quid volui manifeftum tollere crimen,
Ipfe quod ex omni parte levare nequit?

ci Arguitur tardus merito, noxamque fatetur,

Si Et pudet officium deseruisse fuum.

:iTu modo da veniam faffo, veniamque roganti,

Crimina diminui, quae patuere, folent. Non ferus in pavidos rietus diducit hiantes,

Vulnifico pronos nec rapit ungue Leo. Saepe farissiferi crudelia pectora Thracis Supplicis ad moeftas delicuere preces.

lau Extenfaeque manus avertunt fulminis ictus,

P Placat et iratos hoftia parva Deos. Jamque diu fcripfiffe tibi fuit impetus illi,

Neve moras ultra ducere passus Amor.

S:

E M A T A.
Nam vaga Fama refert, heu nuncia vera malorum!

In tibi finitimis bella tumere locis,
Tequc tuamque urbem truculento milite cingi,

Et jam Saxonicos arma parâlse duces.
Te circum late campos populatur Enyo,

Et fata carne virûm jam cruor arva rigat.
Germanisque suum concessit Thracia Martem,

Illuc Odryfios Mars pater egit equos. Perpetuoque comans jam deflorescit oliva,

Fugit et aerifonam Diva perosa labam, Fugit lo terris, et jam non ultima virgo

Creditur ad superas justa voláste domos.
Te tamen interea belli circumsonat horror,

Vivis et ignoto folus inopfque folo;
Et, tibi quam patrii non exhibuere penates,

Sede peregrina quaeris egenus opem.
Patria dura parens, et saxis faevior albis

Spumea quae pulfat littoris unda tui: Siccine te decet innocuos exponere foetus,

Siccine in xternam ferrca cogis humum, Et finis ut terris quaerant alimenta remotis

Quos tibi profpiciens miserat ipfe Deus, Et qui laeta ferunt de coelo nuncia, quique

Quae via post cineres ducat ad aftra, docent? Digna quidem Stygiis quae vivas clausa tenebris,

Aeternaque animae digna perire fame! Haud aliter vates terrae Thesbitidis olim

Pressit in assueto devia tefqua pede, Desertasque Arabum falebras, dum regis Achabi

Effugit atque tuas, Sidoni dira, manus. Talis et horrisono laceratus membra fagello,

Paulus ab Aemathia pellitur urbe Cilix.
Piscosaeque ipsum Gergesfae civis féfum

Finibus ingratus jussit abire fuis.
At tu sume animos, nec fpes cadat anxia curis,

Nec tua concutiat decolor ossa metus.
Sis etenim quamvis fulgentibus obfitus armis,

Intententque tibi millia tela necem,
At nullis vel inerme latus violabitur armis,

Deque tuo cuspis nulla cruore bibet,
Namque eris ipse Dei'radiante fub aegide tutus,

Ille tibi custos, et pugil ille tibi;
Ille Sionaeae qui tot sub moenibus arcis

Assyrios fudit nocte silente viros;
Inque fugam vertit quos in Samaritidas oras

Misit ab antiquis prisca Damascus agris,
Terruit et densas payido cum rege cohortes,

Aëre dum vacuo buccina clara sonat,
Cornea pulvereum dum verberat ungula campum,

Currus arenofam dum quatit actus humum,
Auditurque hinnitus equorum ad bella ruentům,

Et ftrepitus ferri, murmuraque alta virûm. Et tu (quod fuperest miseris) sperare memente,

Et tua magnanimo pectore vince mala. Nec dubites quandoque frui melioribus annis,

Atque iterum patrios posle videre larcs.

N se perpetuo Tempus revolubile gyro

Jam revocat Zephyros vere tepente novos. Induiturque brevem Tellus reparata juventam,

Jamque-soluta gelu dulcevirefcit humus. Fallor: an et nobis redeunt in carmina vires,

Ingeniumque mihi munere veris adeft? Munere veris adeft, iterumque vigefcit ab illo

(Quis putet?) atque aliquod jam sibi pofcit opus. Castalis ante oculos, bifidumque cacumen oberrat,

Et mihi Pyrenen fomnia nocte ferunt. Concitaque arcano fervent mihi pectora motu,

Et furor, et fonitus me facer intus agit.
Delius ipfe venit, video Penëide lauro

Implieitos crines, Delius ipse venit.
Jam mihi mers liquidi-raptatur in ardua coeli,

Perque vagas nubes corpore liber eo.
Perque uinbras, perque antra feror penetralia vatum,

Et mihi fana patent interiora Deûm.
Tutuiturque animus toto quid agatur Olympo,

Nec fugiunt oculos Tartara cacca meos. Quid tam grande sonat distento fpiritus ore?

Quid parit haec rabics, quid facer iste furor:
Ver mihi, quod dedit ingenium, cantabitur illo;

Profuerint ifto reddita dona modo.
Jam Philomela tuos foliis adoperta novellis

Instituis modulos, dum filet omne nemus!

сс