Vectus ab attonitis Amphiaraus equis.
Quid facianu -infelix, et luctu victus? amores

Nec licet inceptos ponere, neve sequi.
O utinam spectare femel mihi detur amatos

Vultus, et coram tristia verba loqui;
Forsitan et duro non eft adamante creata,

Forte nec ad noftras surdeat illa preces. Crede mihi nullus sic infeliciter arsit,

Ponar in exemplo primus et unus ego.
Parce precor teneri cum sis Deusales amoris,

Pugnent officio nec tua facta tuo.
Jam tuus O certe est mihi formidabilis arcus,

Nate dea, jaculis nec minus igne potens:
Et tua fumabunt noftris altaria donis,

Solusiet in fuperis tu mihi summus eris. Deme meos tandem, verum nec deme furores,

Nescio cur, mifer eft fuaviter omnis amans: Tu modo da facilis, pofthaec mea liqua futura eft,

Cuspis amaturos figat ut una duos.

HA Acc ego mente-olim laeva, ftudioque fupino

Noquitiae pofui vana trophaea meae. Scilicet abreptum sic me malus impulit error,

Indocilisque aetas parva magistra fuit, Donec Socraticos umbrosa Academia rivos

Praebuit, admissum dedocuitque jugum. Protinus extinctis ex illo tempore flammis,

Cincta rigent multo pectora noftra gelu. Unde fuis frigus metuit puer ipfe Sagittis,

Et Diomedeam vim cimet.ipfa Venus.

In proditionem Bombardicam.

Сем
NUM simul in regem nuper fatrapasque Britannos

Ausus es infandum perfide Fauxe nefas,
Fallor: an et mitis voluisti ex parte videri,

F.t pensare mala cum pictate scelus? Scilicet hos alii missurus ad atria coeli,

Sulphureo curru fammivolisque rotis. Qualiter ille feris caput inviolabile Parcis

Liquit lördanios turbine raptus agros.

In eandem.

Sce
Iccine tentati coelo donâffe Jacobum

Quae feptemgemino Bellua monte lates?
Ni meliora tuum poterit dare munera mmen,

Parce precor donis infidiofa tuis.
Ille quidem sine te confortia serus adivit

А. nec inferni pulveris ufus ope.
Sic potius foedos in coelum pelle cucullos,

Et quot habet brutos Roma profana Deos. Namque hac aut alia nisi quemque adjuveris arte,

Crede mihi coeli vix bene scandet iter.

In eandem.

Purgatorem animac derifit läcobus ignem,

Et line quo Superûm non adeunda domus. Frenduit hoc triná monstrum Latiale corona, Movit et horrificum cornua dena minax:

Dd

Et nec inultus ait temnes mea facra Britanne,

Supplicium fpreta religione dabis.
Et si stelligeras unquam penetraveris arces,

Non nisi per flammas triste patebit iter.
O quam funefto cecinisti proxima vero,

Verbaque ponderibus vix caritura fuis! Nam prope Tartareo fublime rotatus ab igni

Ibat ad aethereas umbra perusta plagas..

In eandem.

11

Q

Vem modo Roma suis devoverat impia diris,

Et Styge damnârat Taenarioque sinu, Hunc vice mutata jam tollere gefit ad astra,

Et cupit ad fuperos evehere ufque Deos.

In inventorem Bombardae.

Apetionidem laudavit caeca vetustas,

Qui tulit aetheream folis ab axe facem; At mihi major erit, qui lurida creditur arma,

Et trifidum fulmen surripuisse Jovi.

Ad Leonoram Romae canentene.

ANgelus unicuique fuus (sic credite gentes)

Obtigit aethereis ales ab ordinibus. Quid mirum, Leonora, tibi fi gloria major:

Nam tua praefentem vox fonat ipsa Deum. Aut Deus, aut vacui certe mens tertia coeli

Per tua fecreto guttura serpit agens;

Serpit agens, facilisque docet mortalia corda

Sensim immortali afsuescere poffe fono. Quod fi cuncta quidem Deus est, per cunétaque fusus,

In te una loquitur, caetera mutus habet.

Ad eandem.

ALtera. Torquatum cepit Leonora Poëtam,

Cujus ab insano ceslit amore furens. Ah miser ille tuo quanto felicius aevo

Perditus, et propter te Leonora føret! Et te Pieria fensifset voce canentem

Aurea maternae fila movere lynae,
Quamvis Dir caeo torsisset lumina Pentheo

Saevior, aut totus defipuisset inersi
Tu tamen errantes caeca vertigine sensus

Voce eadem poteras composuisse tua;
Et poteras aegro spirans sub corde quietem

Flexanimo cántú reftituille Gbi...

Ad eandem..

CR
Redula.quid liqnidam Sirena Neapoli jactas,

Claraque Parthenopes fana Achelöiados,
Littoreamque tua defunctam Naiada ripa:

Corpora Chalcidico facra dediffe rogo?
Illa quidem vivitque, et amoena Tibridis unda

Mutavit rauci murmura l'ausilipi.
Illic Romulidûm ftudiis ornáta fecundis,
Atque homines cantu detinet atque Deos.

Dda

Apologus de Ruflico et Hero.

Rusticus ex Malo fapidiflima poma quotannis

Legitet
Hinc incredibili fructus dulcedine captus

Malum ipfam in proprias transtulit arcolas.
Hactenus illa ferax, fed longo debilis aevo,

Mota solo affueto, protenus aret iners.
Quod tandem patuit Domino, fpe lufus inani,

Damnavit celcres in fua damna manus.
Atque ait, heu quanto fatius fuit illa Coloni

(Parva licet) grato dona tuliffe animo! Pollem

ego avaritiam fraenare, gulamque voracem: Nunc periere mihi et foetus et ipfe parens.

SYLVARUM LIBER.

Anno Ætatis 16.

In Obitum Procancellarii medici.

PArere fati difcite legibns,

Manufque Parcae jam date (applices,
Qui pendulum telluris orbem

Täpeti colitis nepotes.
Vos si relicto mors vaga Taenaro
Semel vocârit Rebilis, heu morac

Tentantur incaflum dolique;