1

T

Exiguum meditatur opus, nec novimus ipfiue no
Aptius a nótiszquae poffunt munera donis 5 ")" si grove
Respondere tuis, quamvis ned máxima poflintii no?..
Respondere tuis, nedum ut par gratia donis as siguip
Elle queat, vacuis quae redditur arida verbis.rii sit
Sed tamen haec nostros oftendit pagina cenfus, t';
Et quod habemus opum chárta numeravimus ista,
Quae mihi funt-anltae; nisi quas dedit auréa Clio,
Quas mihi femoto fomni peperere fub antro,
Et pemoris laureta facri Parnassides umbrae. i 1: 1
Nec tu vatis opus divinum defpice carmen,

?
Quo nihil aethereos orrus, et femina coeli,
Nil magis humanam commendat origine mentem,
Sancta Prometheae retinens vestigia ftanmae.
Carmen amant Superi, tremebundaque Tartara carmch le
Ima ciere valet, divofque ligare profundos,
Et triplici duros Manes adamante coërcet. -24
Carmine fepofiti retegunt arcana futuri
Phacbades, et tremulae pallentes ora Sibyllae;
Carmina facrificus folennes pangit ad aras,
Aurea seu fternit motantem cornua taurum;
Seu cum fata sagax fumantibus abdita fibris,
Consulit, et tepidis Parcam scrutatur in extis.
Nos etiam patrium tunc cum repetemus Olympum,
Aeternaequè morae stabunt immobilis aevi,

Ibimus auratis per coeli templa coronis,
Dulcia fuaviloquo fociantes carmina plectro,

He
Astra quibus, geminiquc poli convexa fonabunt.
Spiritus 'et rapidos qui circinat igneus orbes,
Nunc quoque fydereis intereinit ipfe choreis
Immortale melos, et inenarrabile carmen;

lur

f

vor

100

Torrida dum rutilus compescit sibila serpens,
Demisfoque ferox gladio manfuefcit Orion
Stellarum nec fentit onus Maurusius Atlas,

Carmina regales epulas ornare folebant :/
Cum nondum luxus, valtaegue immensa vorage are
Nota gulae, et modico spumabat coena Lyaeo). 7 A
Tum de more sedens fefta ad convivia vates
Aesculea intonsus redimitos ab arbore crincs,
Heroum que actus, imitandaque gesta canebat, is
Et Chaquet positi late fundamina mundiyan

. Reptantefque Deos, et alentes numina glandese) Et nondum Aetnto, quaefitum fulmen ab approš: 1:1 Denique quid vocis modulamen jpane juvabito in Verborum senfųfque vacans, numerique loquaçis?ZA Silvestres decet ifte choros, non Orphea cantus, Qui tenuit fluvios et quercubus addidit aures Carmine, pon eithara, fimulachraque funéta canendo Compulit in lacrymas , habet has a carmine laudes, I

Nec tu penge precor facras contemnere Mufasa T Nec vanas inopesque puta, quarum ipfe peritus Munere, mille fonos numeros componis ad aptos, Millibus et vocem modulis variare caporam, u 1 Doctus, Axionii merito fis nominis haeres. Nunc tibi quid mirum, fi me genuiffe poëtam Contigerit, charo fi tam prope fanguine juncti Cognatas artes, studiumque affine fequamur? :), Both Ipfe volens Phoebus fe difpertire duobus, in Altera dona mihi, dedit altera dona parenti,... I Dividuun que: Deum genitorq e puerque tenemus.

Tu tamen ut fimules teneras odisle camoenas, Non odiffe rcer, neque enim, pater, ire jubebas

kes

nen

Qua via lata patèt, qua pronjor area lucri,
Certaque condendi fulget spes aurea nummi:

ego Nec rapis ad leges, male custoditaque gentis Jura, nec insulfis damnaš clamoribus aures.''

que Sed magis excultam cupiens ditefcere mentom, Me procul urbano ftrepitu, feceffibus altis

*proc Abductum Aoniae jucunda per otia ripae

I wiae Phoebaco lateri comitem finis ire beatum. Officium chari taceo commune parentis," Me poscunt majora, tuo, pater optime, sümptu Cum mihi Romuleae patuit facundia linguae, !!, **, Et Larii Venetés, et quiae' fovis ora decebant 1.10 ti Grandia magniloquis elata vocabula Gravis, tire Iose Addere fuafifti quos jactat Gallia Aotes, Et quam degeneri novus Italus ore loquelam Fundit, Barbaricos teftatu's voce tumultus, ta

Et v Quaeque Palaeftinus loquitur myfteria vates.

pod Denique quicquid habet coelum fubjectaque coelor dom Terra parens, terraeque et coelo interfuus aër, 3s

ritar Quicquid et unda tegit, pontique agitabile marmor, Per te nâffe licet, per te, fi noffe libebit.* .it, 9. Dimotaque venit fpeétanda fcientia nube, 19 Nudaque conspicuos inclinat ad oscula vultus, Ni fugisse velim, ni fit libâsse molestum.

I nuve, confer opes quifquis malefanus avitas Austriaci gazas, Perüanaque regna praemptas.

whi Leo Quae potuit majóra pater tribuiffe, vel ipfe

1A.
Jupiter, excepto, donasser út omnia, coelo?
Non potiora dedit, qua invis et cuta fuiffent,
Publica qui juveni commifit lumina nato
Atque Hyperionios curtus, et fraena dici,

sp

TO

circum undantem radiata luce tiaram. irgo ego jam doctae pars quamlibet ima cateryae fictrices hederas inter, laurosque fedebo, kmque nec obscurus populo mifcebor inerti, fitabuntque oculos vestigia nostra profanos. Alte procul vigiles curac, proculi ofte querelac, pavidiaeque acies transverfo tortilis hirquo, peva nec anguiferos extende Calumnia rictus; in me triste nihil foedislima turba' potestis, Wec vestri sum juris ego; fecuraque tutus Pectora, vipereo gradiar fublimis ab iCtu.

At tibi, chare pater, postquam non acqua merenti T pofle referre datur, nec dona rependere factis, kit memorasse satis, repetitaque munera grato Bercensere animo, fidaeque reponere menti. Et vos, O nostri, juvenifia carmina, lulus

. i modo perpetuos, (perare audebitis annos, Et domini fupereffe rogo, lucemque'tueri, vo Nec fpisso rapient oblivia nigra sub Orco, Forfitan has laudes, decantatumque parentis Nomen, ad exemplum, fero fervabitis aevo.

PS A L. CXIV.

Σραήλ ότε παιδες, ότ' αγλαα φύλ’ Ιακών

Αίγυπλιον λίπε δήμων, απεχθέα, βαρβαρός Δή τότε μεναν έην όσιον λαος μες Ιδα. (φωνα, . Εν δε Θεός λαοίσι μέγα κρείων βασίλευεν. είδε και ένθροπάδην φυγαδ' ερρώησε θοάλασσα

Κύμαι ειλυμένη βοθίω, όδ' άρ' έσυφελίχθη
Ιρός Ιορδάνης ποτέ αργυροειδέα πηγήν.

όρεα σκαρθμοίσιν απειρεσια κλογέον7α,
Ως κριοί σφριγόωντες ευτραφερωιέν άλωη.
Βαιότεραι δ' άμα πάσαν ανασκίρτησαν ερίπνα,
Οία παραι σύριγι'φίλη υπό μητέρι άρνες.
Τίπίεσύγαινα θάλασσα πέλωρ φύαδ' ερρώησας;
Κύμαι ειλυμβύηροβίω; τί δ' άρ έσυφελίχθης, 137
Ιρός Ιορδανη ποi αργυροειδέα πηγήν ; , ο
Τίπθ' όρέα σκαρθμοίσιν απειρέσια κλονεέλθει
Ως κριοί σφριγώνες ευτραφιρώ εν αλών και
Βαοθερα, τίδ' άρύμμες ανασκριζήσατερίπιαι,
Οία παρα σύριγι φίλη υπό μητέρι άρνες; )
Σείεο για τρένσα Θεόν μεγάλ' εκφυπέoνία
Γαια Θεόν τρείασ' ύπαθον σέβας Ιασακίδας και
Ος τε και εκ σπιλάδων ποθαμές χέε μορμύροντας,
Κρήνην' άεναον πέτρες από δακρυούσης.

nefer .

ecer

PHILOSOPHUS ad regem quendam, qui eum ignotum et

infontem inter reos forte captum infcius damnaverat, its την επι θανάτω πορευόμενος hacc fubito mifit. ξέμε

anier

mix : Ω' ανα ει ολέσης με τον έννομού, εδέ τιν' ανδρων

* A A tit fe Δενών όλως δρασανία, σοφώτατον θι καφηνών Ρηϊδίως αφέλειο, το δ' ύσερον αύθι γοήσεις, Μαψιδίως δ' άρ' έπεια τείν ας θυμών οδύρη,