Flaccus, qui Ægypto tum præerat, interfecto Macrone cui maxime fidebat, a Caligula imperatore male sibi metuit. Qua occasione arrepta, Dionysius, Lampo et Isidorus illi persuaserunt ut populum Alexandrinum, ab Augusto et ejus familia in honore habitum, beneficio aliquo sibi conciliaret; nihil vero gratius illis se posse facere, quam si eos sinat in Judæos sævire. Quorum et ille sententiam est secutus". Caligula Soæmo Arabum Ituræorum regnum, Cotyi Armeniam minorem ac deinde nonnullas Arabiæ partes, Rhymetalci Cotyis ditionem, Polemonis filio paternum (Ponti) imperium ex senatusconsulto tribuito. Anno imperii C. Caligula secundo, veniam ab eo Herodes Agrippa impetravit domum redeundi, regni ordinandi gratia; eo peracto, reversurum se pollicitus. Suasit vero illi imperator, ut navigatione compendiaria usus, expectatis Etesiis ventis, recta peteret Alexandriam; pedestri itinere inde minore cum difficultate in patriam rediturus. Cui ille obtemperans, quum descendisset Puteolos, et naves Alexandrinas in portu paratas ad solvendum invenisset, post paucos dies Alexandriam appulit. Alexandrini, ob inveteratam cum Judæis simultatem ægre ferentes regem ipsorum quempiam extitisse, Agrippam in gymnasio sermonibus scurrilibus et mimographorum ludicris carminibus traducebant. Propulsum quoque ad gymnasium quendam insanum nomine Carabam, qui interdiu noctuque nudus oberrabat per compita, in superiore loco statuerunt, ut spectari posset ab omnibus. Mox capiti diadema imponunt papyraceum, pro paludamento corpori stoream induunt: pro sceptro frustum arundinis humi sublatum quidam ei dedit in manum. Sic ornatum regiis insigniis, et in regem transformatum more histrionico, adolescentes perticas in humeris gestantes stipabant pro satellitio tum alii salutatum accedebant, alii sibi reddi jura petebant, alii consulebant eum de republica. Post hæc acclamatum est a circumstantibus, magna voce : Marim appellantibus: quod nomen Syrorum lingua Dominum significat. Atque ita Judæorum rex eodem modo ab aliis est irrisus, quo regiæ dignitati veri sui Domini Jesu Christi ipsi Judæi ante quinquennium illu serant. Judæi Alexandrini Agrippam de insidiis per Flaccum præsidem in ipsorum perniciem paratis edocuerunt: scriptumque quod Flacco dederant, Caio in principatus sui exordio transmittendum, regi tradiderunt. Hoc ad Caium se missurum ille est pollicitus, simulque significaturum, ab initio illud Judæos mittere voluisse; sed impeditos præsidis malevolentia fuisse, quo minus tempestive id facerents. Petrus apostolus, ecclesias Judææ, Galilææ et Samariæ visitans, devenit ad sanctos qui habitabant Lyddæ : ibique Æneam, ab annis jam octo decumbentem in grabato, a paralysi, qua tenebatur, sanavit. Quo viso miraculo, omnes qui Lyddam et agrum Saronitanum incolebant conversi sunt ad Dominum". Discipula quædam, Syriaco nomine Tabitha Græco Dorcas (id est Caprea) dicta, bonis operibus et eleemosynarum largitione celebris, Joppæ ex morbo decessit. Quum autem Lydda esset prope Joppen, discipuli, audito Petrum illic esse, duos viros miserunt ad eum, rogantes ne cunctaretur usque ad ipsos progredi. Qui adveniens, quum in genua procumbens esset precatus, mortuam vitæ restituit. Id autem innotuit per totam Joppen: et multi crediderunt in Dominum. Mansitque ibi Petrus multos dies in domo Simonis cujusdam coriarii". Alexandrinorum vulgus, summo mane in theatrum confluens, redempto jam Flacci præsidis favore, in proseuchis Judæorum dedicandas esse Cæsaris statuas unanimiter conclamavit. Quod præses, licet sciret non minus quam decies centena millia Judæorum incolere Alexandriam totamque regionem quanta patet a Catabathmo Libya Philo, in Flaccum. Philo, in Flaccum, et in legat. ad Caium. De quo, 1 Chronic. cap. 5. ver. 16. et cap. 27. ver. 29. "Act. cap. 9. ver. 31-35. w Id. ibid. ver. 36-43. asque ad terminos Ethiopiæ, nullo respectu securitatis publicæ habito, fieri permisit. Illi vero conglobati in cohortes numerosissimas, proseuchas, quæ multæ in singulis urbis regionibus erant, aut arbustis succisis vastarunt, aut diruerunt funditus: quasdam etiam incenderunt injectis ignibus tanta rabie atque insania, ut in proxima quoque ædificia transiliret incendium. In proseuchis autem omnibus quas diruere incendereve non poterant, quod accolerentur magna Judæorum frequentia, effigies Caii statuerunt: in maxima vero ac celeberrima sublimem quadrigis aheneis; idque tam præpopero studio, ut, cum carerent novis quadrigiis, veteres æruginosas, auribus, caudis pedibusque mutilatas, e gymnasio raperent, olim dedicatas (ut ferebatur) Cleopatræ, quæ fuerat ultimæ hujus nominis reginæ proavia. Hæc vero existimabat Caius ex vehementi Alexandrinorum in ipsum studio profecta: quæ partim ex quotidianis actis cognoscebat transmissis sibi ab Alexandria, (et enim libentius lectitabat quam ullum poema vel historiam) partim ex nonnullis servis domesticis, quorum plerique erant Ægyptii, eadem cum ipso laudare aut irridere solitis. C. Caligula, sorore Drusilla defuncta, justitium indixit : in quo risisse, lavisse, convivio quemquam accepisse, capitale fuit. Ægypti præses Flaccus edictum proposuit, in quo Judæos qui cives erant Alexandrini peregrinos appellabat et exteros: ne causæ quidem dicendæ potestatem faciens, sed injudicatos condemnans. Quinque erant urbis illius regiones, a primoribus earum literis denominatæ : quarum duæ dicebantur Judaicæ, quod in his plurimi Judæi habitarent; quamvis et in aliis non pauci sparsim habuerint domicilia. Alexandrinorum igitur vulgus, licentiam grassandi in Judæos a Flacco nactum, e quatuor literis eos expulsos contrusit in unius partem angustam. Qui, quod plures essent quam ut is locus eos caperet, egrediebantur in litora et monumenta et sterquilinia, exuti rebus suis * Philo, in Flaccum. y Philo, in legat. ad Caium. Sueton. in C. Calig. cap. 24. Dio, lib. 59. pag. 648. omnibus. Inimici vero facto in desertas domos impetu, prædas tanquam jure belli partas dividebant: effractisque Judæorum officinis, quæ tum propter luctum mortis Drusillæ clausæ fuerant, hinc quoque plurima egesserunt, quæ per medium forum translata verterunt in usus proprios. Sed minus nocebant domorum plusquam quadringentæ direptiones, quam abrupta negotiatio: quum creditores amisissent pignora, nec sineretur ullus agricola, nauta, negotiator, opifex, exercere artes consuetasa. Tot myriadas virorum, mulierum, puerorumque in urbis angulum angustissimum, ceu pecora, compulsas, sperabant adversarii se intra paucos dies visuros acervatim jacere : aut fame necatos per ciborum inopiam, aut in loco æstuoso compressos, vitiato etiam per crebras respirationes circumvicino aere. Ne quis autem clanculum inde se proriperet, diligenter cavebant: et quotquot intercepissent, excruciatos prius mox enecabant, nullam ab eis abstinendo sævitiam. Alia manus circa portus fluminis insidiabatur Judæis appellentibus, et eorum mercimoniis: quibus in conspectu dominorum direptis, ipsos protrusos exurebant, constructo rogo e gubernaculis, contis, et navium tabulis. Alii media in urbe concremabantur miserrimo supplicii genere. Nam præ lignorum inopia sarmenta comportabantur, quibus accensis injiciebant miseros: qui semiustulati fumo magis quam igni necabantur. Multi etiam vivi loris laqueisque circa talos adstrictis per medium forum raptabantur, insultante vulgo et ne mortuis quidem parcente corporibus. Dissecta enim membratim frustatimque conculcabant tanta crudelitate, ut ne reliquias quidem ad sepulturam superesse sinerent. Qui vero dolebant suorum vicem cognati amicique, confestim pœnas dabant suæ misericordiæ; arreptique flagris cædebantur, et post omnia tormenta quæ poterant excipere corporibus, tandem in crucem agebantur. Ex senatu, quem Augustus constituerat publicum Judæorum concilium, Flaccus præses triginta octo compre a Philo, in Flaccum. b Philo, in legat. ad Caium. c Id. in Flaccum. hensos in suis privatis ædibus confestim vinciri jussit: traductosque per medium forum senes reductis in tergum manibus, ligatos partim loris partim catenis ferreis, induxit in theatrum, statutosque coram inimicis eorum sedentibus, jussit nudatos concidi verberibus: atque ex his Euodium, Tryphonem, et Andron, in conspectu illorum qui bonis eos prius spoliaverant. Et licet mos esset in neminem damnatum animadvertere donec solemnes celebritates natalitiaque Augustorum festa præteriissent; ille tamen per eos ipsos dies (Caii natali in postremum Augusti mensis diem tum incidente) affligebat homines innoxios, ad hunc modum distributis spectaculis. Mane usque horam tertiam quartamve Judæi flagellabantur, suspendebantur, rotis alligabantur, damnabantur, per mediam orchestram ducebantur ad supplicium. Deinde inducebantur saltatores, mimi, tibicines, aliaque ludicra scenicorum certaminum. Ipsæ quoque mulieres non solum in foro, sed etiam in medio theatro tanquam captivæ corripiebantur, et ob quamvis calumniam in scenam trahebantur non sine gravissimis contumeliis: deinde cognito eas esse alterius generis, dimittebantur; multas enim quasi Judæas comprehendebant, priusquam rem diligentius dispicerent. Postquam autem Judaicæ comperiebantur, ex spectatoribus facti tyranni, jubebant eis suillas carnes offerri; quas quotcunque metu tormentorum gustabant, sine alia majore vexatione dimittebantur: quæ vero sibi temperabant, tortoribus tradebantur ad cruciatus maximosd. Accitus a præside Castus centurionum fidissimus, jubetur assumpto e sua cohorte audacissimo quoque in domos Judæorum irrumpere, scrutarique nunquid armorum ibi lateat. Quo propere mandata exequente, Judæi intima quæque aperientes scrutatoribus ostendebant: ubi mulierculæ inclusæ, nunquam e conclavi egredi solitæ, et virgines præ pudore declinantes aspectum etiam familiarium, tunc non solum ignotis verumetiam militari ferocia spectabantur pavidæ. Nihilominus accurata facta scrutatione, non inveniebantur ista quæ quærebantur arma. Ægyptiis d Philo, in Flaccum. |