Sivut kuvina
PDF
ePub

او

Ψεψι μάλα θρώσκοντα βυθῶν ὑπὲς ἀπαίροντα
Ἐινάλιον φορέησι δι' ἠέρος ὀρχησῆρα,
Ναὶ μὴν ἐξευτῆρι πόνος γλυκὺς, ἡ γὰρ ἐπ' ἄγρην
Ουκ αορ 3 δρεπάνην, ο χάλκεα δῆρα φέρονται
Ἀλλ ̓ αὐτοῖς ἐπὶ δρυμὰ συνέμπορος ἔσπετο κίκρος
Καὶ δολιχαὶ θώμιγγες, υγρός τε μελίχροος ἐξὺς,
Οἵ τε δι ̓ ἠερίην δύνακες πατέεσιν ἀταρπόν.
Τις τάδε τολμήσειεν αείδειν ἰσοτάλατα,
Η βασιλῆς λέοντι τίς αἰετὶν ἀντιβάλοιτο;
Ἰῷ Πορδαλίων τε τίς ἂν μύραιναν εἴσκοι;

Η θῶας κίκροις, ἢ ξινοκέρωτας ἐχίνοις ;

Η λάρον αἰγάγροις, ἢ κήτεα πάντ' ἐλέφαντι;
Θηρητῆρε λύκος όλεσαν, θύννος δ ̓ ἁλικες
Αγρευτήρες τις, τρήρωνας ἕλον δονακες

Αρκτον ἐπακτῆρες, καὶ μορμύρων ἀσπαλινες
Τίγριν δ ̓ ἱππνες, καὶ τριγλίδας ἰχθυβολίες
Κάπρον ἰχνευτήρες, καὶ ἀηδόνας ἐξευτήρες.
̓Αλλὰ σύ μοι Νηρεῦ, καὶ δαίμονες αμφιτρίτης,
Ἐδὲ φιλορνίθων Δρυάδων χορὸς ἱλήκοιτε.
Δὴ γὰρ ἐπιτροφάδην με φίλαι καλέσιν αοιδαί.
Δαίμοσι θηροφόνοισι παλίντροπος ἔρχομ ̓ ἀείσων.
Πρῶτα μὲν αἰζηοὶ μή μοι μάλα πίονες ἔξων,
Η γάρ τε σκοπέλοισι πορεῖν μεγ' υπείροχον ἵππον
Χρειν αναγκαίη χρειώ δ ̓ ἄρα τάφρον άλεθαι.
Δηθάκι δ ̓ ἐν δρυμοῖσιν ἀνάγκη θῆρα διεπος,
Ως κεν ἐλαφρίζοντα καὶ ευφόρτοις μελέεσσιν.
Τῷ μὴ πιαλέοι θήρης ἐπὶ μᾶλον ἴοιεν
Μηδέ τι λεπταλέοι. καὶ γὰρ ποτὲ δηρήσαθαι
Θηρσὶν ἐνυαλίοις χρειώ πολυαγρέα φῶτα
Τένεκά μοι δέμας ώδε κερασσάμενοι φοιτώντων
Αμφότερον κραιτινόν το θέειν, θεναρόν τε μάχεθαι.
Καὶ δ ̓ ἄρα δεξιτερῇ μὲν ἐπικραδάοιεν άκοντας
Αμφιδύμος ταναός δρεπάνην δ ̓ ἐπὶ μεσσόθι ζώνης.
Καὶ γὰρ καὶ θήρεσσι πικρὸν πόνον ἐντύνοιντο,

Beisp. Samml. 3. B.

Καὶ

Oppianus.

Oppianus. Καὶ τε κακῶν φορέοιεν αλεξητήρια φωτῶν.
Virgil. Ο Λαικ δ' αὖ πεζὺς μὲν ἄγοι κύνας· ἱππελάτης δὲ

ἵππων ἰθύνεις κυβερνητῆρα χαλινόν.

Virgil

Den Werth und die mannichfaltigen Schönheiten seines Gedichts vom Landbau, in vier Büchern, hat der Hr. Hofs rath Heyne in seiner mußterhaften Ausgabe dieses Dichters, der Engländer Martyn in dem, mit einem ausführlichen Kommentar begleiteten, einzelnen Akdruck dieses Lehrgedichts, (London, 1755. gr. 8. übersezt von Dusch, Hamb. 1759. 8.) der Abt de Lille in dem Discours Préliminaire vor seiner schönen französischen Uebersehung desselben, und Hr. Dusch in dem ersten Theil der neuen Ausgabe seiner Briefe zur Bildung des Geschmacks, Br. I---IV. umständlich aus einander gesezt. Auch die nächstens zu erwartende vortreffliche deutsche Uebersezung von Hrn. Hofrath Voß wird darüber gewiß sehr viel Lehrreiches enthalten. In folgenden Versen des ersten Buchs empfiehlt er dem Landmanne die Aufmerksamkeit auf die Abånderungen der Jahrszeiten und der Witterung, und auf die Anzeigen, woraus er auf diese Verånderungen schliessen kann. An sich kein sehr poetischer Stoff; den aber Virgil durch einen großen Reichthum dichs trischer Farben zu beleben wußte.

GEORG. L. I. v. 311-465.

Quid tempeftates autumni et fidera dicam?
Atque ubi iam breviorque dies, et mollior aeftus,

Quae

[blocks in formation]

Quae vigilanda viris? vel cum ruit imbriferum ver:
Spicea iam campis cum meffis inhorruit: et cum
Frumenta in viridi ftipula lactentia turgent?
Saepe ego, cum flavis mefforem induceret arvis
Agricola, et fragili iam ftringeret hordea culmo,
Omnia ventorum concurrere praelia vidi:
Quae gravidam late fegetem ab radicibus imis
Sublime expulfam eruerent; ita turbine nigro
Ferret hiems culmumque laevem, ftipulasque vo

lantes.

Saepe etiam immenfum coelo venit agmen aqua

rum,

Et foedam glomerant tempeftatem imbribus atris
Collectae ex alto nubes: ruit arduus aether,
Et pluvia ingenti fata laeta boumque labores
Diluit: implentur foffae, et cava flumina cre-
fcunt

Cum fonitu, fervetque fretis fpirantibus aequor.
Ipfe pater, media nimborum in nocte, corufca
Fulmina molitur dextra; quo maxima inotu
Terra tremit: fugere ferae; et mortalia corda
Per gentes humilis ftravit pavor; ille flagranti,
Aut Atho, aut Rhodopen, aut alta Ceraunia telo
Deiicit ingeminant Auftri, et denfiffimus imber.
Nunc nemora ingenti vento, nunc littora plangunt.
Hoc metuens, coeli menfes, et fidera ferva:
Frigida Saturni fefe quo ftella receptet,
Quos ignes coeli Cyllenius erret in orbes.
In primis venerare Deos, atque annua magnae
Sacra refer Cereri, laetis operatus in herbis.
Extremae fub cafum hiemis; iam vere fereno.
Tunc agni pingues; et tunc molliffima vina:
Tune fomni dulces, denfaeque in montibus um-
brae.

Cuneta tibi Cererem pubes agreftis adoret:
Cui tu lacte favos, et miti dilue Baccho,
Terque novas circum felix eat hoftia fruges;
Omnis quam chorus, et focii comitentur ovantes:
Et Cererem clamore vocent in tecta; neque ante
Falcem maturis quisquam fupponat ariftis,

[blocks in formation]

Virgil.

1

Quam Cereri torta redimitus tempora quercu,
Det motus incompofitos, et carmina dicat.
Atque haec ut certis poffimus difcere fignis,
Aeftusque, pluviasque, et agentes frigora ven.
tos,

Ipfe pater ftatuit quid menftrua Luna monéret:
Quo figno caderent Auftri; quid faepe videntes
Agricolae, propius ftabulis armenta tenerent.
Continuo ventis furgentibus, aut freta Ponti
Incipiunt agitata tumescere, et aridus altis
Montibus audiri fragor: aut refonantia longe
Litora mifceri, et nemorum increbefcere murmur.
fam fibi tum curvis male temperat unda carinis,
Cum medio celeres revolant ex aequore mergi,
Clamoremque ferunt ad litora: cumque marinae
In ficco ludunt fulicae; notasque paludes
Deferit atque altam fupra volat ardea nubem.
Saepe etiam ftellas, vento impendente, videbis
Praecipites coelo labi; noctisque per umbram
Flammarum longos a tergo albefcere tractus:
Saepe levem paleam et frondes volitare cadu-
cas,

Aut fumma nantes in aqua colludere plumas. -
At Boreae de parte trucis cum fulminat, et cum
Eurique Zephyrique tonat domus; omnia plenis
Rura natant foffis; atque omnis navità ponto
Humida vela legit: nunquam imprudentibus im-
ber

Obfuit: aut illum furgentem vallibus imis
Aëriae fugere grues: aut bucula coelum
Sufpiciens patulis captavit naribus auras:
Aut arguta lacus circum volitavit hirundo
Et veterem in limo ranae cecinere querelam.
Saepius et tectis penetralibus extulit ova
Anguftum formica terens iter, et bibit ingens
Arcus: et e paftu decedens agmine magno
Corvorum increpuit denfis exercitus alis.
Iam varias pelagi volucres, et quae Afia circum
Dulcibus in ftagnis rimantur prata Caystri,
Certatim largos humeris infundere rores,

Nunc

Nunc caput obiectare fretis, nunc currere in un

das,

Et ftudio incaffum videas geftire lavandi.
Tum cornix plena pluviam vocat improba voce;
Et fola in ficca fecum fpatiatur arena.

Nec nocturna quidem carpentes penfa puellae
Nefcivere hiemem: tefta quum ardente viderent
Scintillare oleum, et putres concrefcere fungos.
Nec minus ex imbri Soles, et aperta ferena
Profpicere, et certis poteris cognofcere fignis.
Nam neque tum ftellis acies obtufa videtur,
Nec fratris radiis obnoxia furgere Luna:
Tenuia nec lanae per coelum vellera ferri.
Non tepidum ad Solem pennas in litore pandunt
Dilectae Thetidi Halcyones: non ore folutos
Immundi meminere fues iactare maniplos.

At nebulae magis ima petunt, campoque recum-
bunt

Solis et occafum fervans de culmine fummo
Nequicquam feros exercet noctua cantus.
Apparet liquido fublimis in aëre Nifus
Et pro purpureo poenas dat Scylla capillo.
Quacumque illa levem fugiens fecat aethera pen-
nis,

Ecce inimicus atrox, magno ftridore, per auras
Infequitur Nifus: qua fe fert Nifus ad auras
Illa levem fugiens raptim fecat aethera pennis.
Tum liquidas corvi preffo ter gutture voces
Aut quater ingeminat: et faepe cubilibus al
tis,

Nefcio qua praeter folitum dulcedine laeti,
Inter fe foliis ftrepitant; iuvat imbribus actis
Progeniem parvam dulcesque revifere nidos.
Haud equidem credo, quia fit divinitus illis
Ingenium, aut rerum fato prudentia maior.
Verum, ubi tempeftas et coeli mobilis humor
Mutavere vias, et Iupiter humidus auftris

Denfat, erant quae rara modo, et, quae denfa, re-
laxat;

Vertuntur animorum fpecies, et pectora motus

Virgil,

[blocks in formation]
« EdellinenJatka »