Alma finum tellus iam pandet, adultaque pofcens Semina, depositis cupiet se nubere plantis : Invigilate, viri! tacito nam tempora gressu Diffugiunt, nulloque fono conuertitur annus. Flagitat ecce fuos genitrix mitiflima foetus, Et quos enixa eit partus, iam quaerit alendos, Privignasque rogat proles. Date nunc fua matri Pignora; tempus adeft; viridi redimite parentem Progenie; tu cinge comam; tu digere crines.
![[ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small]](https://books.google.fi/books/content?id=_60V_ttfTGUC&hl=fi&output=html_text&pg=PA28&img=1&zoom=3&q=editions:STANFORD36105008104254&cds=1&sig=ACfU3U0OIMHoeChF0ouA2R9ixk-rUBkX_g&edge=0&edge=stretch&ci=30,69,775,209)
![[ocr errors]](https://books.google.fi/books/content?id=_60V_ttfTGUC&hl=fi&output=html_text&pg=PA28&img=1&zoom=3&q=editions:STANFORD36105008104254&cds=1&sig=ACfU3U0OIMHoeChF0ouA2R9ixk-rUBkX_g&edge=0&edge=stretch&ci=893,335,9,16)
![[ocr errors]](https://books.google.fi/books/content?id=_60V_ttfTGUC&hl=fi&output=html_text&pg=PA28&img=1&zoom=3&q=editions:STANFORD36105008104254&cds=1&sig=ACfU3U0OIMHoeChF0ouA2R9ixk-rUBkX_g&edge=0&edge=stretch&ci=825,594,9,16)
![[ocr errors]](https://books.google.fi/books/content?id=_60V_ttfTGUC&hl=fi&output=html_text&pg=PA28&img=1&zoom=3&q=editions:STANFORD36105008104254&cds=1&sig=ACfU3U0OIMHoeChF0ouA2R9ixk-rUBkX_g&edge=0&edge=stretch&ci=7,741,10,17)
![[ocr errors]](https://books.google.fi/books/content?id=_60V_ttfTGUC&hl=fi&output=html_text&pg=PA28&img=1&zoom=3&q=editions:STANFORD36105008104254&cds=1&sig=ACfU3U0OIMHoeChF0ouA2R9ixk-rUBkX_g&edge=0&edge=stretch&ci=581,787,8,17)
Von diesem berühmten Dichter, aus dem goldnen Zeit: alter der römischen Poesie unter August's Regierung, ges hårt das aus 476 Versen bestehende schätzbare Gedicht, de Arte Poetica, hieher, ob es gleich eigentlich, seiner ganzen Form und Bebandlung nach, poetische Epistel an die piros nen ist. Der jeßige Bischof zu Litchfield, Dr. hurd, hat den Inhalt und die Schönheiten dieses Gedichts in einem geschmackvollen englischen Stommentar gergliedert, und mit einem Anhange kritischer Abhandlungen begleitet, wovon die von mir besorgte deutsche Uebersekung zu Leipzig, 1772, in zwei Bånden gr. 8. gedruckt ist. Seiner Meinung nach ift der Unterricht von der dramatischen Poesie, und der Vortrag ihrer Regeln für die römischen Dichter, mit Hinweisung auf die Muster der Griechen, der vornehmste Gegenstand dieser Epistel. Herr Wieland hingegen, dem wir die beste deut: sche Uebersetzung derselben, mit den übrigen borazirchen Briefen (Dessau, 1782. gr. 8.) verdanken, nimmt mit gros: ferer Wahrscheinlichkeit, die Abschreckung des jungern piro von der Dichtkunft, wofu er mehr Neigung als Talent bes raß, durch die Darlegung ihrer Schwierigkeiten und mans nichfaltigen Erfodernisse, als die vornehmste Absicht des Dichs ters bei dieser Epistel an, wobei er zugleich Gelegenheit fand, „den Dichterlingen, von denen es um ihn her wimmelte, ihre Wahrheiten zu sagen, und sie, mit aller kaltblätigen las chenden Verachtung, deren sie würdig waren, fühlen zu las: fen, daß sie von der Kunst, die sie fich zu treiben unterstuns den, nicht einmal die ersten Elemente begriffen hatten.“ Da die Werke dieses Dichters in aller Hånden sind, so wird es hier an nachstehender kurzen Probe genug seyn. Sie enthalt Vorschriften über das Verhältniß und die nöthige Abånde: rung des dichterischen Ausdruďs nach den Leidenschaften, Gesinnungen und Charakteren, die er darstellen und schil dern will.
![[ocr errors]](https://books.google.fi/books/content?id=_60V_ttfTGUC&hl=fi&output=html_text&pg=PA28&img=1&zoom=3&q=editions:STANFORD36105008104254&cds=1&sig=ACfU3U0OIMHoeChF0ouA2R9ixk-rUBkX_g&edge=0&edge=stretch&ci=651,1044,8,16)
![[ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][ocr errors][merged small]](https://books.google.fi/books/content?id=_60V_ttfTGUC&hl=fi&output=html_text&pg=PA29&img=1&zoom=3&q=editions:STANFORD36105008104254&cds=1&sig=ACfU3U3K6T5o2L5LII5ALrTaoylJ3o6ICA&edge=0&edge=stretch&ci=-5,317,19,627)
Non fatis eft pulchra esse poëmata ; dulcia
sunto, Et quocumque volent, animum auditoris agunto. Vt ridentibus adrident, ita flentibus adflent Humani voltus. Si vis me flere, dolendum eft Primum ipfi tibi: tunc tua me infortunia lae.
dent, Telephe, vel Peleu; male fi mandata loqueris, Aut dormitabo, aut ridebo: tristia moestum Vultum verba decent, iratum, plena minarum; Ludentem, lasciva; severum feria diétu. Format enim natura prius nos intus ad omnem Fortunarum habitum, iuvat, aut impellit ad iram, Aut ad humum moerore gravi deducit, et angit: Post effert animi motus interprete lingua. Si dicentis erunt fortunis absona dieta Romani tollent equitesque patresque cachinnum Intererit multum, Dinusne loquatur an heros; Maturusne fenex, an adhuc fiorente iuventa Fervidus; et matrona potens, an fedula nutrix; Mercatorne vagus, cultorne virentis agelli; Colchus, an Assyrius; Thebis nutritus, an Aigis. Aut famam fequere, aut fibi convenientia finge, Scriptor. Homereum fi forte reponis Achillem: Impiger, iracundus, inexorabilis, acer, lura neget sibi nata, nihil non arroget armis Sit Medea ferox invictaque, flebilis Ino, Perfidus Ixion, Io vaga, triftis Orestes. Si quid inexpertum scenae committis, et audes Perfonam formare novam; fervetur ad imum Qualis ab incepto processerit, et fibi conftet, Difficile est proprie communia dicere: tuque Rectius Iliacum carmen deducis in actus, Quam fi proferres ignota indictaque primus.
![[merged small][ocr errors]](https://books.google.fi/books/content?id=_60V_ttfTGUC&hl=fi&output=html_text&pg=PA29&img=1&zoom=3&q=editions:STANFORD36105008104254&cds=1&sig=ACfU3U3K6T5o2L5LII5ALrTaoylJ3o6ICA&edge=0&edge=stretch&ci=598,1486,236,104)
![[ocr errors]](https://books.google.fi/books/content?id=_60V_ttfTGUC&hl=fi&output=html_text&pg=PA30&img=1&zoom=3&q=editions:STANFORD36105008104254&cds=1&sig=ACfU3U02YmBkFfzugv1BbBjxojv99zjBwQ&edge=0&edge=stretch&ci=915,749,9,12)
Publica materies privati iuris erit, fi Non circa vilem patulumque moraberis orbem; Nec verbum verbo curabis reddere fidus Interpres: nec defilies imitator in artum Vnde pedem proferre pudor vetet aut operis lex Nec fic incipies, ut fcriptor Cyclius olim: FORTVNAM Priami cantabo, et nobile bellum. Quid dignum tanto feret hic promisfor hiatu? Parturiunt montes, nascetur ridiculus mus. Quanto rectius hic qui nil molitur inepte : DIC MIHI Musa, virum, captae poft moenia Troiae Qui mores hominum inultorum vidit, et vrbis Non fumum ex fulgore, fed ex fumo dare lucem Cogitat, ut fpeciofa dehinc miracula promat, Antiphaten, Scyllanıque, et cum Cyclope Charyb-
din. Nec reditum Diomedis ab interitu Meleagri Nec gemino bellum Troianum orditur ab ovo; Semper ad euentum feftinat, et in medias res Non fecus ac notas, auditorem rapit: et quae Desperat tractata nitescere poffe, relinquit: Atque ita mentitur, fic veris falfà remifcet Primo ne medium, medio ne discrepet imnum. Tu, quid ego et populus mecum delideret, audi. Si fautoris eges aulaea manentis, et usque Sessuri, donec cantor, vos plaudite, dicat: Aetatis cuiusque notandi sunt tibi mores Mobilibusque decor naturis dandus, et annis Reddere qui voces iam fcit puer, et pede certo Signat humuin; gestit paribus colludere, et iram Colligit ac ponit temnere, et mutatur in horas. Inberbus iuvenis, tandem custode remoto, Gaudet equis canibusque et aprici gramine campi, :- Cereus in vitium fedi, monitoribus afper, Vtilium tardus prouilor, prodigus aeris Sublimis, cupidusque, et amata relinquere pernix. Converfis ftudiis, aetas aniinusque virilis Quaerit opes et amicitias, infervit honori; Commissie cavet quod mox iutare laboret. Multa fenem circumveniunt incommoda; vel quod
Quaerit, et inventis mifer abstinet, ac timet uti; Vel quod res omnes timide gelideque ministrat; Dilator, fpe lentus, iners, pavidusque futuri; Difficilis, querulus, laudator temporis acti Se puero, castigator censorque minorum. Multa ferunt anni venientes commoda fecum; Multa recedentes adimunt: ne forte feniles Mandentur iuveni partes, pueroque viriles: Semper in adiunctis, aevoque morabimur aptis.
« EdellinenJatka » |