BOMBYCVM, L. I. v. 310-430.
Iamque age, iam grandes foetus, iam ducitur
Ultima, turgenti filum tralucet in alvo
Omnibus, accingunt alacres operique parant fe. Pabula iam faturae fugiunt: nova quaerere regna Ardor agit: tollunt oculos, arrectaque terga. Omnia veftigant late loca, ficubi rami Arbutei, per quos fua poffint tendere fila; Atque novis priscos cupiunt mutare penates, Et tabulae extremis pendentes fedibus haerent. Tum famulae properare, omnes provifa parare Sarmenta, et fteriles tectis inferre geniftas.
Iamque illae antiquas fedes fupera ardua ling quant,
Atque nova hofpitia invadant, per vimina lenta Demiffae, nifi fuccurrat nuruum ocius omnis Hinc atque inde manus, durum miferata laborem. Ipfe nam manibus fecernunt grandia natu Corpora iam matura operi, iamque apta labori; Per ramosque locant arentes agmina denfa. Summotas alias arcent, dum funditus omnes Corporeae excedant labes, ac, temporis orbe Perfecto, fua cuique dies exemerit omnem Alvi infincerae illuviem, purumque relinquat Lanicium, et fili tralucens fimplicis aurum. Sic ubi mitefcunt pendentes vitibus uvae, Paulatim liquor ille intus rarefcit, et aureus Accedit color, elucent puriffima mufta. Tum demum tabulis paffim farmenta relictis Complerunt omnes, perque atria virgea laetae Exercentur, et effundunt quaefita per aevum Stamina, dites opes uteri, fufpenfaque denfos Fila regunt inter ramos, atque ordine ducunt. Mille legunt releguntque vias, atque orbibus ofbes
Agglomerant, caeco donec fe carcere claudant Sponte fua: tanta eft edendi gloria fili.
Mox autem claufae interius circum undique lecta
Stamina condenfant, teretisque ovi inftar opus fit. Nullae operum immunes: eft omnes cernere paf-
Noctes atque dies niti praeftante labore, Et quafi de palma fummas contendere vires. Afpicias quasdam obfcuro iam carcere claufas; Aft aliae, velut in nebula, fumoque nigranti Nunc etiam apparent properantes intus, et omnes Fas oculis fpectare vias, variumque laborem. Quin et nonnullae paribus communia curis Affociant opera, et nebula clauduntur eadem. Quaedam adeo (vifu miferabile!) faepe repertae, Dum tendunt fuperare alias, inftantque labori, Vitam, opere in medio claufae, fub nocte de- diffe,
Ante diem, ah miferae! iacuit labor interruptus. Parva mora eft tamen: ut fe aliae inclufere la tebris,
Extremoque manum fummam impofuere labori, Exhauftae intereunt omnes, terrasque relinquunt. Ite, animae egregiae, fortunataeque laborum Ultro in fata alacres: vobis nempe altera fato Corpora debentur; vobis miferata priorem Eripiet formam Venus, atque ad dulcia reddet Lumina, et aereas rurfum revocabit in auras.
Prima Venus docuit bombycem in tecta re- ferre
Eductam filvis, atque hanc impendere curam. Ante homines nati, durum genus, ilice rupta, In filvis nudi degebant more ferarum: Necdum ullus lini, necdum ullus velleris ufus. Verum dura hiemis pellebant frigora, noctisque Humorum, fruticum fe frondibus involventes, Et liquidos imbres vitabant arbore tecti, Per noctemque cavis latitabant rupibus hirti.
Hic illic mifti latos impune per agros Cum nudis nudi iuvenes errare puellis. Aft ubi crefcenti paulatim cognitus orbi Irrepfit pudor, exuviis coepere ferarum, Aut tergo bovis, aut villofi pelle leonis Se tegere, et coriis involvere mollibus artus, Ipfi etiam nudi degebant aethere in alto Coelicolae, coelique nurus difcrimine nullo. Prima Deûm Pallas docuit committere campo Enodis lini fegetem, et tondere bibentem Lanigeram, ac tenui telas intendere filo. Illa quidem primum vario fe ornavit amictu Egregiam picto pallam circumdata limbo: Mox alias etiam texit ditiffima divas.
Nec mora, deinde novam oftendit mortalibus ar
Tantum nuda Venus moerebat muneris expers Egregii, ob formam textrici invifa Minervae; Atque, irrifa diu, fuper Idalium frondofum Se natosque fuos in filvis condidit atris. Cui poft optanti Fors et Deus attulit olim Auxilium: nam Peliacis te in montibus altis, Phyllira, Nympharum pulcherrima montanarum Saturnus captus forma et florentibus annis, Viderat errantemque, et gramina certa legentem. Ah! quoties precibus Nympham Deus afpernan-
Tentavit fupplex, ingrataque munera verbis Addidit! ah, quoties nimbofis montibus errans, Matutinus iter tulit, et monftravit in agris Praefentes morbis herbas, ufumque medendi! Illa averfa Deum femper fugiebat amantem. Quid faceret? Venerem fupplex adit ipfe, rogat-
Auxilium, et meriti promittit praemia tanti. Diva monet, durae fruftra praecordia Nymphae Tentari, nulli pectus penetrabile amori, Nec precibus, nec, muneribus mutarier ullis; Fallendamque dolis tantum furtisque domandam. Ergo fe in faciem fubito transformet equinam
Vida. Imperat, et pafcat qua gramina fueverat illa Quaerere, ut ignaram furto aggrediatur opertus. Nec mora praeceptis: hinnitu Pelion altum Claufus equo, Deus implevit, votoque potitus Vi tenuit fruftra pugnantem, et multa recufantem. Exin promeritae Veneri, pro munere magno, Semina claufa dedit niveo tenuiffima linteo, Et, meriti memor, his, inquit, pulcherrima texes • Diva tibi infignes tunicas, nihil indiga lanae, Aut lini, quae dona negat tibi iniqua Minerva. Hinc praecepta dedit, divinam et prodidit artem, Quam primus, nati fugeret cum protinus iras, Deprendit folis meditando in montibus olim. Infuper admonuit, venturi praefcius aevi, Quondam aliquos, fed enim multo poft, affore va-
Qui totum canerent praeclara inventa per orbem, Gratum opus Aufoniis, dum volvent fila, puellis.
SCACCHIA, LVDVS: v. I-186.
Ludimus effigiem belli, fimulataque veris
Praelia, buxo acies fictas, et ludicra Ut gemini inter fe reges, albusque nigerque, Pro laude oppofiti, certent bicoloribus armis. Dicite, Seriades Nymphae, certamina tanta, Carminibus prorfus vatum illibata priorum. Nulla via eft: tamen ire iuvat, quo me rapit ar- dor,
Inviaque audaci propero tentare iuventa. Vos per inacceffas rupes, et inhospita euntem Saxa, Deae, regite; ac fecretum oftendite callem. Vos huius ludi in primis meminiffe neceffe eft: Vos primae ftudia haec Italis monftratis in oris, Scacchidis egregiae monimentum infigne fororis.
Iuppiter Aethiopum fedes, et Memnonis
Iverat, Oceani menfas dignatus amici, Qui fibi tum optatis iunxit Tellurem Hymenaeis. Affuit una omnis fuperům chorus: omnia fefto Aequoris immenfi refonabant litora plausu.
Ut dapibus compreffa fames, menfaeque remotae, Quo fuperam mentes ludo mulceret inani, Oceanus tabulam afferri iubet interpictam. Sexaginta infunt et quatuor ordine fedes Octono; parte ex omni, via limite quadrat Ordinibus paribus; nec non forma omnibus una Sedibus, aequale et fpatium, fed non color unus: Alternant femper variae, fubeuntque viciffim Albentes nigris: teftudo picta fuperne Qualia devexo geftat difcrimina tergo. Tum fuperis tacite fecum mirantibus inquit: Marti aptam fedem, ludicraque, caftra videtis;
Hoc campo adverfas acies fpectare licebit
« EdellinenJatka » |