Seu puer infelix indelibata reliquit Gaudia, et abrupto flendus amore cadit; 45 50 Aut luit incestos aula Creontis avos. Sed neque sub tecto semper nec in urbe latemus, Irrita nec nobis tempora veris eunt. Nos quoque lucus habet vicina consitus ulmo, Atque suburbani nobilis umbra loci. Sæpius hic, blandas spirantia sidera flammas Virgineos videas præteriisse choros. Ah quoties digne stupui miracula forma, Quæ possit senium vel reparare Jovis! Ah quoties vidi superantia lumina gemmas, Atque faces, quotquot volvit uterque polus; Collaque bis vivi Pelopis quæ brachia vincant, Quæque fluit puro nectare tincta via; 55 41 puer] 'Puer infelix' is perhaps Shakespeare's 'Romeo.' The 'ferus ultor,' either Hamlet,' or 'Richard the Third.' Warton. 44 torre] The allusion is to Ate in the old play of 'Locrine. Steevens. 19 uimo] The gods had their favorite trees. So had the poets. Milton's is the elm. See L'Allegro, 57. Arcades, 89. Comus, 354. Ep. Dam. 15, 49. P. L. v. 216. and Prolus. (Prose Works, ii. 569) flumina, et dulcctas villarum ulmos.' 53 stupui] This change from the the singular, and contrarywise, is authorised by the usage of the Latin poets. Testor ipse fucos, et Warton. plural (nos quoque) to 58 Quæque] Consult Warton's note on this passage, the structure of which he illustrates by Virg. Æn. i, 573. Ter. Eun. iv. 3. 11. Et decus eximium frontis, tremulosque capillos, Et quæcunque vagum cepit amica Jovem : 60 65 Persian 70 75 Et quot Susa colunt, Memnoniamque Ninon; 69 Pompeianas] Propert. ii. 32. 11. 80 85 'Scilicet umbrosis sordet Pompeia columnis.' Warton. 78 Endymionea] Grotii Silv. iii. Ep. 3. 'Endymioneas invadit Cynthia noctes.' Todd. Monia quam subito linquere fausta paro; Stat quoque juncosas Cami remeare paludes, Paucaque in alternos verba coacta modos. MA ELEG. II. ANNO ÆTATIS 17. IN OBITUM PRÆCONIS ACADEMICI CANTABRIGIENSIS. TE, qui conspicuus baculo fulgente solebas 90 adire] The vowel made short before sc. 5 10 'Nec querar in plumis delituisse Jovem,' Warton. 10 Coronides] Coronides is Esculapius, the son of Apollo by Coronis. See Ov. Met. xv. 624. Warton. 15 Talis et Eurybates ante ora furentis Achillei 20 ELEG. III. ANNO ÆTATIS 17.) IN OBITUM PRÆSULIS WINTONIENSIS. Lancelot Andrews, Bishops of Minchester Masrus eram, et tacitus nullo comitante sede Hærebantque animo tristia plura meo, [bam, Protinus en subiit funestæ cladis imago, Fecit in Angliaco quam Libitina solo; [turres, 17 regina] See Eleg. iii. 16. 21 Academia] The penultimate syllable shortened against the best authorities, and so at the conclusion of his Eleg. Liber (see p. 282), umbrosa Academia rivos.' * Libitina] The plague that now raged in London, and carried off 35,417 persons. Whitelock's Mem. p. 2. Warton. Tunc memini clarique ducis, fratrisque verendi Et memini Heroum quos vidit ad æthera raptos, 10 15 "Mors fera, Tartareo diva secunda Jovi, Nonne satis quod sylva tuas persentiat iras, Et quod in herbosos jus tibi detur agros, Quodque afflata tuo marcescant lilia tabo, Et crocus, et pulchræ Cypridi sacra rosa; 20 Nec sinis, ut fluvio contermina quercus semper Miretur lapsus prætereuntis aquæ ? Et tibi succumbit, liquido quæ plurima cœlo Et quæ mille nigris errant animalia sylvis, Et quot alunt mutum Proteos antra pecus. Invida, tanta tibi cum sit concessa potestas, 25 • clarique] Clarique ducis, fratrisque verendi.' See A. Gill's Tillii Epitaphium (p. 91), for an explanation of the persons meant. Quem nec Mansfeltus, quem nec Brunonius heros, The Count Mansfelt, and the Duke of Brunswick. 20 Cypridi] Cypris pro Venus' verbum Latinitatis deterioris. v. Jortin's Tracts, ii. 287. Pervigil. Veneris, p. 234, ed. Sanadon. El. vii. 48, Milton has Cypridos.' The word is common among the modern Latin poets. 21 contermina] Ov. Met. viii. 620. quercus.' Warton. Tiliæ contermina |