GRÆCORUM EPIGRAMMATUM VERSIONES METRICE.

Pag. 2. Brodæi edit. Baf. Ann. 1549.

ON Argos pugilem, non me Meffana creavit ;

N° Patria Sparta mihi efti, patria clara virum.
NON

Arte valent ifti, mihi robo revivere folo eft,
Convenit ut natis, inclyta Sparta, tuis.

Q

UANDOQUIDEM paffim nulla ratione feruntur,
Cuncta cinis, cuncta et ludicra, cuncta nihil.

ECTORE qui duro, crudos de vite racemos

P Venturi exfecuit, vafcula prima meri,

Pr. 5.

Labraque conftrictus, femefos, jamque terendos
Sub pedibus, populo prætereunte, jacit.
Supplicium huic, quoniam crefcentia gaudia læfit,
Det Bacchus, dederat quale, Lycurge, tibi.
Hæ poterant uvæ læto convivia cantu,
Mulcere, aut pectus trifte levare malis.

Br. 8.

ERT humeris claudum validis per compita cæcus,

FHic oculos focio commodat, ille pedes.

Br. 10.

U1, mutare vias aufus terræque marifque, Trajecit montes nauta, fretumque pedes, Xerxi, tercentum Spartæ Mars obftitit acris Militibus; terris fit pelagoque pudor!

Br. 11.

S

IT tibi, Calliope, Parnaffum, cura, tenenti,
Alter ut adfit Homerus, adeft etenim alter
Achilles.

A

Br. 18.

D Mufas Venus hæc; Veneri parete puellæ,
In vos ne miffus fpicula tendat amor.
Hæc Mufæ ad Venerem ; fic Marti, diva, mineris,
Huc nunquam volitat debilis ifte puer.

Br. 19.

ROSPERA fors nec te ftrepitofo turbine tollat,

PRNee menti injiciat fordida cura jugum;

Nam vita incertis incerta impellitur auris,
Omnefque in partes tracta, retracta fluit;
Firma manet virtus; virtuti innitere, tutus
Per fluctus vitæ fic tibi curfus erit.

Br. 24.

ORA bonis quafi nunc inftet fuprema fruaris,

H Plura ut victurus fecula, parce bonis:

Divitiis, utrinque cavens, qui tempore parcit,
Tempore divitiis utitur, ille fapit.

VOL. I.

NUNQUAM

N

UNQUAM jugera meffibus onufta, aut
Quos Gyges cumulos habebat auri;

Quod vitæ fatis eft, peto, Macrine,

Mi, nequid nimis, eft nimis probatum.

Br. 24.

Br. 24.

ON opto aut precibus pofco ditefcere, paucis
Sit contenta mihi vita dolore carens.

Br. 24.

ECTA ad pauperiem tendit, cui corpora cordi eft
Multa alere, et multas ædificare domos.

Br. 24.

u neque dulce putes alienæ accumbere menfæ,

TNec probrofa avidæ grata fit offa gula;

Nec ficto fletu, fictis folvare cachinnis,

Arridens domino, collacrymanfque tuo.

Lætior haud tecum, tecum neque triftior unquam,
Sed Miliæ ridens, atque dolens Miliæ.

Br. 26.

IL non mortale eft mortalibus; omne quod eft hi
Prætereunt, aut hos præterit omne bonum.

N'Prætereunt,

DEMOCRITE,

Br. 26.

EMOCRITE, invifas homines majore cachinno,

Plus tibi ridendum fecula nostra dabunt.
Heraclite, fluat lacrymarum crebrior imber;
Vita hominum nunc plus quod mifereris habet.
Interea dubito; tecum me causa nec ulla

Ridere, aut tecum me lacrimare jubet.

E

Br. 26.

LIGE iter vitæ ut poffis: rixifque dolifque
Perftrepit omne forum; cura molefta domi eft.
Rura labor laffat; mare mille pericula terrent;
Verte folum, fient caufa timoris opes;
Paupertas mifera eft; multæ cum conjuge lites
Tecta ineunt; cælebs omnia folus ages.

Proles aucta gravat, rapta orbat, cæca juventæ eft
Virtus, canities cauta vigore caret.

Ergo optent homines, aut nunquam in luminis

oras

Veniffe, aut vifâ luce repente mori.

E

LIGE iter vitæ ut mavis, prudentia laufque Permeat omne forum; vita quicta domi eft. Rus ornat natura; levat maris afpera Lucrum, Verte folum, donet plena crumena decus; Pauperies latitat, cum conjuge gaudia multa Tecta ineunt, colebs impediere minus;

Mulcet amor prolis, fopor eft fine prole profundus;
Præcellit juvenis vi, pietate fenex.

Nemo optet nunquam veniffe in luminis oras,
Aut periiffe; fcatet vita benigna bonis.

Br. 27.

ITA omnis fcena eft ludufque, aut ludere disce
Seria feponens, aut mala dura pati.

V1

Br. 27.

U fine morte fuga eft vitæ, quam turba ma

lorum

Non vitanda gravem, non toleranda facit ? Dulcia dat natura quidem, mare, fidera terras, Lunaque quas et fol itque reditque vias. Terror ineft aliis, moerorque, et fiquid habebis Forte boni, ultrices experiere vices.

Br. 27.

ERRAM adii nudus, de terra nudus abibo.
Quid labor efficiet? non nifi nudus ero.

Br. 27.

N

ATUS eram lacrymans, lacrymans e luce recedo; Sunt quibus a lacrymis vix vacat ulla dies. Tale hominum genus eft, infirmum, trifte, mifellum, Quod mors in cineres folvit, et abdit humo.

2

QUISQUIS