Sivut kuvina
PDF
ePub

ELEGIARU M

LIBER PRIMUS.

Elegia prima ad CAROLUM DEODATUM.

TA

Andem, chare, tuæ mihi pervenere tabellæ, Pertulit & voces nuncia charta tuas ; Pertulit occiduâ Devæ Ceftrenfis ab orâ

Vergivium prono quà petit amne falum.
Multùm crede juvat terras aluiffe remotas
Pectus amans noftri, tamque fidele caput,
Quòdque mihi lepidum tellus longinqua fodalem
Debet, at unde brevi reddere juffa velit.
Me tenet urbs refluâ quam Thamefis alluit undâ,
Meque nec invitum patria dulcis habet.
Jam nec arundiferum mihi cura revisere Camum,
Nec dudum vetiti me laris angit amor.
Nuda nec arva placent, umbrafque negantia molles,

Quàm male Phœbicolis convenit ille locus!
Nec duri libet ufque minas perferre magistri
Cæteraque ingenio non fubeunda meo.
Si fit hoc exilium patrios adiiffe penates,
Et vacuum curis otia grata fequi,

5

10

15.

Nen

Non ego vel profugi nomen, fortemve recufo,
Lætus & exilii conditione fruor.

O utinam vates nunquam graviora tuliffet

Ille Tomitano flebilis exul agro;
Non tunc Ionio quicquam ceffiffet Homero,

Neve foret victo laus tibi prima Maro.

20

Tempora nam licet hic placidis dare libera Mufis, 25 Et totum rapiunt me mea vita libri.

Excipit hinc feffum finuofi

pompa theatri,

Et vocat ad plaufus garrula fcena fuos.
Seu catus auditur fenior, feu prodigus hæres,
Seu procus, aut pofitâ caffide miles adeft,
Sive decennali fœcundus lite patronus

Detonat inculto barbara verba foro;
Sæpe vafer gnato fuccurrit fervus amanti,
Et nafum rigidi fallit ubique patris;

Sæpe novos illic virgo mirata calores

Quid fit amor nefcit, dum quoque nefcit, amat.

Sive cruentatum furiofa Tragœdia fceptrum

Quaffat, & effufis crinibus ora rotat,

Et dolet, & fpecto, juvat & fpectaffe dolendo,
Interdum & lacrymis dulcis amaror ineft:

39

35

40

Seu

Seu puer infelix indelibata reliquit

Gaudia, & abrupto flendus amore cadit,
Seu ferus è tenebris iterat Styga criminis ultor
Confcia funereo pectora torre movens,
Seu mæret Pelopeia domus, feu nobilis Hi,
Aut luit inceftos aula Creontis avos.

Sed neque fub tecto femper nec in urbe latemus,
Irrita nec nobis tempora veris eunt.

Nos quoque lucus habet vicinâ confitus ulmo,
Atque fuburbani nobilis umbra loci.

Sæpius hic blandas fpirantia fidera flammas
Virgineos videas præteriiffe choros.
Ah quoties dignæ ftupui miracula formæ

Quæ poffit fenium vel reparare Jovis !
Ah quoties vidi fuperantia lumina gemmas,
Atque faces quotquot volvit uterque polus;
Collaque bis vivi Pelopis quæ brachia vincant,
Quæque fluit
puro nectare tincta via,

Et decus eximium frontis, tremulofque capillos,

Aurea fallax retia tendit Amor;

quæ

Pellacefque genas, ad quos hyacinthina fordet

Purpura, & ipfe tui floris, Adoni, rubor!

45

50

55

60

Cedite

Cedite laudatæ toties Heroides olim,

Et quæcunque vagum cepit amica Jovem.
Cedite Achæmeniæ turritâ fronte puellæ,

Et quot Sufa colunt, Memnoniamque Ninon.
Vos etiam Danaæ fafces fubmittite Nymphæ,
Et vos Iliacæ, Romuleæque nurus.
Nec Pompeianas Tarpëia Mufa columnas
Jactet, & Aufoniis plena theatra ftolis.
Gloria Virginibus debetur prima Britannis,
Extera fat tibi fit fœmina poffe fequi.
Tuque urbs Dardaniis Londinum ftructa colonis
Turrigerum latè confpicienda caput,

Tu nimium felix intra tua monia claudis

Quicquid formofi pendulus orbis habet.

Non tibi tot cœlo fcintillant aftra fereno

Endymioneæ turba miniftra deæ,

165

Quot tibi confpicuæ formáque auróque puellæ
Per medias radiant turba videnda vias.
Creditur huc geminis veniffe invecta columbis
Alma pharetrigero milite cincta Venus,
Huic Cnidon, & riguas Simoentis flumine valles,
Huic Paphon, & rofeam poft habitura Cypron.

70

75

8

Aft

85

Aft ego, dum pueri finit indulgentia cæci,
Mœnia quàm fubitò linquere faufta paro;
Et vitare procul malefidæ infamia Circes
Atria, divini Molyos ufus ope.
Stat quoque juncofas Cami remeare paludes,
Atque iterum raucæ murmur adire Schola.
Interea fidi parvum cape munus amici,
Paucaque in alternos verba coacta modos.
ELEGIA SECUNDA, Anno Ætatis 17.
In obitum Præconis Academici Cantabrigienfis:

T

E, qui confpicuus baculo fulgente folebas
Palladium toties ore ciere gregem,
Ultima præconum præconem te quoque fæva
Mors rapit, officio nec favet ipfa fuo.
Candidiora licet fuerint tibi tempora plumis
Sub quibus accipimus delituiffe Jovem,
O dignus tamen Hæmonio juvenescere fucco,
Dignus in Æsonios vivere poffe dies,
Dignus quem Stygiis medicâ revocaret ab undis
Arte Coronides, fæpe rogante dea.

Tu fi juffus eras acies accire togatas,
Et celer à Phœbo nuntius ire tuo,

[blocks in formation]

فو

10

Talis

« EdellinenJatka »