Sivut kuvina
PDF
ePub

punctis basin versus admodum profundis, apicem versus sensim subtilissimis, fere ad apicem usque tamen conspicuis.

Longit. 11,5-13 m. m.; Latit. hum. 4-4,5 m. m.

Habitat in Birma Indiae orientalis; a Vro Cimo Motschulsky individuum quoque accepimus e Singapore allatum. Mus. Academiae Alexandrinae Helsingforsiensis et Clmi Dris Dohrn.

Cam. laeviusculae statura corporis simillima, sed pronoto fortius et haud obsolete punctato elytrisque profundius punctato-striatis diversa.

Genus Xanthothopeia.

Labrum brevissimum, antice subtruncatum. Mentum breve, transversum, apicem versus dilatatum, angulis ejus anterioribus rotundatis. Ligula antice subrotundata et pilis perbrevibus parce vestita. Maxillarum mala interior admodum angustata, apicem versus nonnihil incurvata et setulis nonnullis crassioribus obsita.

Palpi labiales flavo-testacei, brevissimi, articulo secundo oblique sat fortiter dilatato, art. ultimo brevissimo, fortiter securiformi. Palpi maxillares flavo-testacei, breves et crassiusculi, articulo secundo apicem versus valde dilatato, art. tertio longitudine multo latiori, ultimo oblique securiformi.

Caput convexum, ore parum protracto, auriculis antennariis vix omnino elevatis. Antennae admodum breves et haud graciles, capite cum prothorace vix longiores, articulo tertio elongato, sequenti dimidio longiori, art quinto subtriangulari, 6-10 transversis, longitudine dimidio latioribus, ultimo latitudine haud longiori. Prosternum inter coxas admodum latum, vix elevatum et nonnihil concavum, posterius modice dilatatum, apice nonnihil reflexo et prominenti. Mesosternum concavum, anterius haud declive nec excisum. Pedes admodum breves, intermedii posticis fere longiores, femoribus apicem versus haud clavatis.

Statura corporis admodum convexa et subcylindrica speciebus generis Titaenae Erichs. sat similis; forma mesosterni ab omnibus Cnodalonidibus diversa. Pronotum a pleuris, ut in generi Titaena, margine acuto separatum.

Xanthothopeia rufipennis: Admodum elongata, subcylindrica, viridiaenea, nitida, elytris saturate rufis, palpis omnibus dilute flavo-testaceis, antennis apicem versus tarsisque nigris; capite dense punctato, longitudinaliter obsoletius canaliculato; pronoto fortiter transverso, longitudine duplo latiori, in medio admodum rotundato-dilatato et apicem versus magis, quam basin

versus angustato, sat dense aequaliter punctato, angulis anticis obtusissimis, rotundatis, posticis parum obtusis; elytris sat alte convexis, crenatim minus profunde punctato-striatis, punctis valde transversis et admodum obliquis, paululum ante apicem obsoletioribus, interstitiis leviter convexis, parce subtilissime punctatis.

Longit. 12,5-13,6 m. m.; Latit. hum. 4,4-5,5 m. m.

Stenochia rufipennis Mus. Berolin.

[ocr errors][merged small][merged small]

Var. B: Capite, pronoto et pectore violaceo-aeneis.

Habitat Caffrariam; Mus. Academiae Alexandrinae Helsingforsiensis, Regium Holmiense, Vindobonense et Cimi Dris Dohrn.

Die Gattung Strongylium ist hier in demselben Umfange aufgefasst worden, wie es Prof. Lacordaire in seiner ausgezeichneten systematischen Arbeit Genera des Coléoptères vorgeschlagen hat. Aus einigen afrikanischen und asiatischen Arten, welche in Körperform u. s. w. von den übrigen abweichen, wie Strongylium insigne, fossulatum, Westermanni etc., hätten allerdings neue Gattungen gebildet werden können, da ich indessen von den meisten nur einzelne Exemplare zur Ansicht hatte und die Mundtheile derselben nicht genauer untersuchen konnte, schien es mir um so rathsamer, diese Species von den übrigen nicht zu trennen, als die Zoologie schon von früher her mit einer grossen Anzahl Gattungen überladen ist, welche nur auf unbedeutenden Abweichungen basirt sind. Die Gattung Oploptera Chevrol., welche in der vorliegenden Arbeit unter dem Namen Otocerus beschrieben ist, habe ich nach dem Beispiel Lacordaire's beibehalten, obgleich zwischen dieser und Strongylium viele Übergänge vorhanden sind. Einige wenige, ganz abweichende Species, welche meiner Überzeugung nach nicht mit den Arten der eigentlichen Gattung Strongylium zusammengestellt werden können, wennschon sie denselben in mancher Hinsicht nahe stehen, habe ich dagegen als Repräsentanten neuer Gattungen aufgeführt. Nach Lacordaire's Ansicht gehört auch Tenebrio (Odontopus) cyaneus Fabricius zu den Strongyliden, und obgleich bei diesem Käfer der Vorderrücken von den Seitentheilen durch eine etwas schärfere Kante abgesetzt ist, kommen doch in Afrika einige Strongylium-Arten vor, welche im Äusseren eine gewisse Ähnlichkeit mit demselben zeigen. Ich habe desswegen die erwähnte Art hier unter dem generischen Namen Aspidosternum aufgeführt.

Genus Strongylium Kirby, Lacordaire *).

Labrum plus minusve fortiter transversum. Mentum apicem versus dilatatum, subtrapeziforme, antice submembranaceum et obtuse rotundatum, vel interdum latissime leviter emarginatum. Ligula antice rotundata, aut interdum levissime emarginata. Maxillarum mala interior apicem versus angustata, stylo apicali leviter incurvo.

Palpi labiales crassiusculi et admodum breves, articulo ultimo oblique truncato, subsecuriformi. Palpi maxillares magis elongati, articulo ultimo fortiter securiformi.

Antennae plerumque admodum elongatae, interdum sat longae, aut subfiliformes, aut robustiores, apicem versus plerumque plus minusve dilatatae et compressae, articulis penultimis aut latitudine longiores, aut longitudine latiores, art. tertio sequenti aut longitudine aequali, aut paulo breviori (Str. bicolor), aut longiori (Str. tenuicolle, nubicum etc.)

Caput ore admodum protracto, auriculis antennariis plerumque sat elevatis. Oculi aut distantes, aut (etiam in speciebus americanis) plus minusve approximati, praesertim in individuis masculinis interdum fere contigui. Pronotum a pleuris margine acuto numquam, sed linea elevata plus minusve subtili inderdum separatum. Linea illa elevata aut arcuatim ad medium usque producta est, aut per totam longitudinem extensa, in medio interdum. fracta (ex. gr. in Str. flavicruri). Forma pronoti et elytrorum valde diversa. Scutellum plerumque triangulare aut subtriangulare, interdum semicirculare (Str. Redtenbacheri), aut magis elongatum (in Str. venusto).

Prosternum forma variabili: plerumque inter coxas elevatum, posterius depressum et plus minusve dilatatum, apice interdum prominenti; aut interdum posterius multo latius, rarissime sublanceolatum. Mesosternum planiusculum et latissime concavum, rarissime anterius excisum.

Pedes plerumque sat elongati, interdum breviores, intermedii posticis longiores; femoribus rarissime clavatis (Str. clavipes) et tibiis in Strong. fossulato nonnihil dilatatis et curvatis.

Mas differt plerumque magnitudine paulo minori, statura corporis angustiori, oculis interdum magis approximatis, antennis longioribus, apicem versus minus dilatatis, pronoto saepius paulo angustiori ut et interdum stru

*) Kirby, Trans. of the Linn. Soc. XII, p. 417; éd. Lequien fils, p. 42. Lacordaire, Genera des Coléoptères, V, p. 484.

ctura abdominis, segmento quinto enim apicem versus depresso et vario modo exciso, segm. sexto prominenti etc.

Lacordaire behauptet zwar, dass bei den Männchen der vollkommen cylindrischen Arten ein sechstes Bauchsegment, welches den übrigen Arten fehlen soll, sichtbar wäre, indessen finden hierin, wie sich aus dem Folgenden ergiebt, oft Abweichungen statt. In vielen Fällen dürfte das geringere oder stärkere Hervortreten des sechsten Bauchringes nur auf der Zufälligkeit beruhen, wie die Bauchtheile zusammengetrocknet sind, denn nicht bei allen Exemplaren derselben Art ist das fragliche Segment in gleichem Grade sichtbar.

Über die Heimath und Lebensweise der Strongylien hat mir Hr Sallé gütigst Folgendes mitgetheilt: „, C'est dans les régions chaudes et tempérées de l'Améri que intertropicale qu'on rencontre le plus grand nombre de Stenochia pendant les mois de Mai et de Juin, volant pendant la plus grande chaleur du jour surtout dans les fôrets où l'on a abattu des arbres pour cultiver; on les trouve aussi sur les branches et contre celles servant de clôture aux plantations, sur les plantes, les feuilles, les troncs d'arbres et sur les branches sèches. Ce sont des insectes lents dans démarche, mais s'envolant facilement à cause de leur légèreté, et ayant une odeur particulière aux Hétéromèrer sans répandre en abondance de liqueur comme le font certains insectes de cette famille". Hr Sallé hat diese Insecten nördlich vom Aequator beobachtet.

Um die Arten leichter übersehen zu können, habe ich diese Gattung in einige Gruppen, theils nach allgemeinen Körperverhältnissen, theils nach dem Umstande eingetheilt, ob der Vorderrücken von den Seitentheilen durch eine mehr oder weniger deutliche, erhabene Linie abgesetzt ist, oder nicht.

Divisio 1: Corpore oblongo-ovali, plerumque sat convexo, colore aut rufo-testaceo, aut nigro, abdomine aut toto, aut apicem versus tantum, pronoto interdum elytrisque semper testaceo-rufis aut dilutins testaceis, his interdum maculis aut fasciis nigris (Genus Poecilesthus Dejean Cat. ad partem).

A) Pronoto a pleuris linea elevata nulla separato; elytris subtilissime striato-punctatis, prosterno admodum lato, inter coxas concavo, postice plerumque dilatato, depresso aut apice nonnihil elevato.

*) Elytris basin versus fortius elevatis, apicem versus magis declivibus. Spec. brasilianae 1-6.

1. Strongylium ornatum: Nigrum, nitidum, ore, segmentis tribus ultimis abdominis elytrisque flavo-testaceis, his fasciis tribus transversis nigris in medio interruptis; antennarum articulis penultimis latitudine haud longioribus, pronoto a basi apicem versus sensim modice angustato, longitudine plus quam dimidio latiori, margine basali praesertim in medio sat distincte elevato; elytris subtilissime striato-punctatis, interstitiis inter strias punctorum omnino impunctatis.

Longit. 11 m. m.; Latit. hum. 3,3 m. m.

Poecilesthus ornatus Dejean Cat., 3 éd., p. 229.

Habitat Brasiliam et a Clmo Dre Sahlberg in Santa Rita mens. Septembris et in Boa Sorta m. Novembris captum; Museum Academiae Alexandrinae Helsingforsiensis.

Caput densius subtiliter, sed distincte punctatum, in medio longitudinaliter subcanaliculatum, nigrum, nitidum, clypei apice, labro palporumque maxillarium articulis primis rufo-testaceis. Antennae capite cum prothorace tertia circa parte longiores, apicem versus sensim nonnihil dilatatae et compressae, articulis penultimis latitudine interdum tamen fere longioribus, art. ultimo praecedenti vix longiori. Pronotum transversum, prope basin longitudine plus quam dimidio latius, apicem versus sensim modice angustatum, lateribus subrectis, angulis omnibus nonnihil productis, margine basali praesertim in medio sat distincte elevato, supra transversim parum convexum, longitudinaliter subtilissime et vix conspicue canaliculatum, nigrum, nitidum, parcius, ante scutellum tamen paulo densius, subtilissime et interdum vix conspicue punctatum. Scutellum triangulare, angustius, sublaevigatum, nigrum, nitidum, ante apicem interdum transversim impressum. Elytra pronoto tertia fere parte latiora, ad 23 partem totius longitudinis levissime dilatata, deinde apicem versus fortius angustata, subtilissime striato-punctata, punctis striarum longe ante apicem omnino evanescentibus, obscurius flavo-testacea, nitida, fasciis tribus latiusculis, arcuatis, nigris, in medio interruptis: prima prope basin, secunda in et paulo pone medium, tertia revera e maculis duabus elongatis ad apicem elytrorum usque extensis et in medio a sutura elytrorum valde remotis composita. Corpus subtus nigrum, nitidum, segmento secundo abdominis fusco-rufo, tribus vero ultimis rufo-testaceis, margine inflexo elytrorum flavo-testaceo, apicem versus fusco-nigro. Pedes nigri, nitidi, tibiis latere interiore apicem versus dense at breviter fulvo pubescentibus.

In individuis masculinis abdominis segmentum sextum nonnihil exsertum. Hanc speciem in collectionibus variis nomine Poecilesthi ornati Dej. signatam vidimus.

« EdellinenJatka »