२२ यें ए वात साम्हलोनें छाना रखा त्ये पाछळ ईश्वरनो स्तुति करीनें कयू ं क्वे ईश्वरयें बोजादेशीयाने जवी देवावाळा मन फेरुं अघौ गयोछे । १९ त्ये वेळां स्वेफानस्ना विषयमा ज्ये दुःख देवू तू येथी ज्ये विख्याता त्येहाय विजदियौ विना कोईबें नहीं वात ज २० खावो फिनिकिया नें कप्रस नें अांटियोख सुधो गया । त्ये छोमा केटळा मणीस कप्रस्ना में किरिखिनापण् इता त्येहाण्यें आांटियेाखमा जैनें ग्रीक लोकोनें प से प्रभु यिशु २१ नं जणायौ । 1 वळो प्रभून् छाथ त्येने साथै त त्येथी घणा है यें विश्वास करोनें प्रभुनी पासा पाचा । त्येहोना विषयमा ए सोध विरुशालम्नो मंडळीना सान्हळवामा श्रावो त्येपाछळ त्येोयें बार्थवानें प्रोटियोख २३ मा जावानें मोकल्यैौ । येणें ग्रांटियसमा पडतोनें नें ईश्वरन् अनुग्रह जोईनें आनन्द कोधू वळो त्ये सर्वेनें सोक्षा कोधी को मनमा वचन करोनें प्रभुनो पासा मन लगाडीनें २४ रह्या । कोंमक्यें त्ये साधू' मणोस हतैा वळी धरमात्मा में विश्वासयो पूरौ हतौ वळी धणा मणोस प्रभुनी पासा २५ कया गया । त्ये पाछळ शाउलनें से। धवानें माटे वार्यबा बळी त्येनें पामोनें श्रंांटियोख्मा मंडळीनें साथै एक वर्ष रहोनें घणा वळी घांटियोखमा शिव्य खोष्टियान नामथी परथम परघट हता । त्ये वेळा आचार्य ब्रांटियेोख्यो विरुशालम्प्रा छाया । २८ वळो त्येहोण्ना एक मणीसयें को ज्येनों नाम आगाबस है उठिनें परमात्माथि जया को मे टू काळ सगळा देशमा थारे कांई दाढा पाछळ क्लादियस काईसरनी एमाटै हरेक मणिसयें घोतांनि सामर्थ २८ वेळा त्ये घई । , ३० सशय खरच मेोकलवान् शिष्यैः यें ठहरायूं । त्ये पाइळ ए करोनें बाखेवा में शाउनमें इाथै जूना लोकानें घासै त्ये मोकल्या | १२ बारमों पब्वं । -- त्ये वेळा हेरोद वाकायें मंडळी कोने दुख देवाने हाथ पसाचैा । वळी माई याकुब्ने तरवारथी मारो नाख्यौ । वळी ईसा विदिहोनें प्रसन्नता थई ए जोईनें पितर नेप सावान विचार कयौ त्ये वेळां बिनाखमोरनी टळोना त्यारे त्येषाच्छायें त्येनें माहोनें बंद कचा वळ परमख पाछळ त्येनें लोकोनें पारौं निवाळवावें माटे मनमा क्याकोनें चार गंडा पाळा होनें त्येनें सांप्यो । ५. स माटे पितर बंदीखानामा मूकयोगमा यरंतु ईश्वर नेपासे मंडळीथी त्येनें माटे सदा प्रार्थना कसी गई । * दु येसमय त्येनें निकाळवाने मनमा क्यूं थे राधे पिवर के पाय होना वचमा बे सांकळची बांध्या रद्दीनें सूतोता कळी चौकीदार बारणानें मामें चौको देता त्थे वेळा ईश्वरना एक दूतयें त्येने दर्शय दोक्षू बळी वंदीखानामा बजवाळू परघट घ त्यारे के दूतयें पितरनी कोखमा मामीनें त्येने जगाडीने कयू को सोघ्र उत त्येधोः त्येनाः चः घथी सांकळ खूली गई । ये पाछळ दूतचें त्येनें क्यूं पोतांनी कैड ब ध वळी चाकडी पवर त्यारै त्येखे त्ये क्यू' त्ये पाछळ त्ये दूतवें त्येनें क्यू ं क्ये तारूं लुभ ८ थे। किनें मार पाछकर भावः । त्यारे त्ये बाये गयौ ने त्वेत्येना पाइळगयो को समझा नहीं को त्ये साचू है को ज्ये दूतयें क्यूं तू परंतु मनमा चिन्ता करो को पोतांना एक दर्शण जोयू । ये महलो में बीजी चोको छोडावी ७ हता । कमाड घेतिथी खूटो गया ये पाछळ बाचै नीसरोनें त्ये एक मारग्ना सिरामुधी गया त्यारै दूतयें त्येनें मूं । ११ पितर चैतन्य चैनें क्यू को हं वे ठोक जाकू को प्रभुयें पोतांना दूतनें माकलीनें हेरेोद्ना हाथथी में सगळा विज १२ दियानी वाटजोवाथी मनें छोडा है । वळी त्ये ध्यान करीनें योहननी मा मारियाना घरमा छायो येन काव टंक मार्क त्ये ठामें घणा लोक प्रार्थना करोनें एकठा थया । १३ ब्यारे पितर कमाड खाडका वे है ए समय त्यां को है ए १४ जाण्वानें होदा नामनी एक बायडो श्रावी । वळी पितरन् बोल जाणोनें प्रसन्नचित्त थावाथी कमाड न खोल्या परंतु भाजीमें माहे जैनें बोली कि पिवर वारणा ऊपर १५ जभी है । त्येधी त्येवेाण्यें त्येर्ने कयू तू ग्येलो थईकै प रंतु त्येणें निश्चय कयू ं ज्ये ठीक साचू है त्यारै त्येायें क्यू १६ क्ये त्ये त्येनेां दूत है । परंतु पितर बार ठोकता ठोकता रह्यौ त्ये पाछळ त्येहाण यें कमाड खोलोने ने लेने जोईनें १७ आश्चर्य जाण्य ं । वऴो त्येखें त्ये होणर्ने छाना करवानें हाथथो सैन करोनें कयू ं क्ये प्रभुयें च्ये रोयें त्येनें बंदीखानाथी छोडा ग्राहतैौ वळो त्येखें कयू क्ये याकुबनें नें बोजा भाईयौनें ए सोध द्यै त्ये पाछळ त्ये दूच करीनें बीजो ठामें गया । १८ दाता थया याइळ पितर क्यां गया पाळा होना वचना ए वळी रोदयें सोध करी १८ वावनी मोठी है। हो थई । नें त्येनू ं ठिकाणू ं न यामीनें चौकीदारानू विचार कयू ं नें त्ये हे।खनें मारो नाखवानें कम दोधे। पर ंतु पितर विजदाह १० देश मूकोनें काइसारियामा गयौ ने त्यां रस । त्येवेळां हेरोद सोर ने सौदोनना लोकाना ऊपर मोटी रीसा इतैा परंतु त्ये एकमनयो त्येना सामा याया वळी ब्लास नामना राजाना दिवाननें पोतांनो पासा ल्याचनें मेळ घालू २९ म॒क्ये राजाना देशथी त्येहानू देश पालित हतू । त्यै पाछळ एकठोक कच्चाथका दाखामा हेरोद माच्छादी वस्त्र पहरीनें तख्तना ऊपर बैठा वली त्येहानें पासे वात २२ करवू ं परघट कयू ं । त्येथी लोकोयें मोटाथी क्यू को ए २३ ईश्वरनू शब्द है मोसन नही है I त्येवेळा ईश्वर ना दूतयें येनें माये । क्येमक्ये येणें ईश्वरनो बड़ाई कर नहीं त्येयो त्ये कोडाहाथो खायैोधको थैनें मूचैो । २४ परंतु ईश्वरनीं वातवें वोखरीनें विस्तार पाम्युं । त्यारे ३५ बाबा में शाउलयें पोता होनी निश्चय कथं शकू सेवा पूर्ण करीनें थिरुशालमना फरो गया वळी योहन्ने साथै लोधा को ज्येनो अबटंक मार्क है । - १३ तेर में पव्वे | त्ये वेळा बाबा ने शोमान को ज्येने नोगर करे ने किरिणोनें लूकियस में मनाएन को ये चा थाईनों माल्यिक हेरोदने साथै पालित हतो ने शाउल यादि केटळा श्राचार्य नें सीखावावाळा श्रतियेोखनी २ मंडळोमा हता ये ईश्वरनो सेवा ने उपास करताहता त्ये वेळा घरमात्मायें क्यूं को ज्येना काम उपर में बाबानें वळी उलों निश्चय कचै छ त्येनें त्ये काम करवानें मारै माटै १ जुग़ करे । । मादै ये। वर्त में प्रार्थना करोने व्येहोयना ऊपर हाथ मूकोनें व्येहोनें विदा कीधा । 8 त्यारै त्ये धरमात्माथी माकल्याथैनें से बूकियामा गया नें ५ त्ये याकुळ त्यांची नात्र ऊपर कप्रस्मा गया । त्ये पाछळ स लमिस्मा पड़ती नें विजदिहै ना सऊ सिनगामा ईश्वर नोवात जावो वळो येोहनपण त्येोश्नी सहाय करवावा ६को हो । त्येहै।ये त्ये बिपमा सऊ ठामें पाफोससुधी फरीनें बारयिशु नामना एक आवार्य मणीस थिङदी जादू ७ गर झूठे माम्ये । सर्जियस पाउलस नामना नायेब 1 मोटो सावधान मणोसमें पासै त्ये मणोस रसोहता ये ना येबयें बार्णवा ने शाउलने नेडोने ईश्वरनी वाती सान्हळ ८वा चालू । परंतु अर्थ ज्येनू नाम एलिमास जादू गरयें त्ये नावेबनें भक्तिथी फिरावानी विचार करो र नें ये होनी शत्रुता कोधी । त्या शाल को वेनें पाउल कहैरै धरमामाथी पूरु येनें थेना ऊपर एक दृष्ट १० थो जोईन बोल्यै । को हे कुबुद्धि नें भूडा शोचमा भरलाय को शयवानना दोकरा वळी सगळा साधु हो ना शत्रु तू शू प्रभुनों सवळा मारंग अवळी करवानें ११ मूको नहीं | माटे जो हवै ईश्वरनों हाथ तारा ऊ पर है येथी तू अांधळी घेश में केटला दाणा सूर्य नहीं जोवा यामिश थी एक कुहासा नें अंधारूं त्येना ऊपर तरत पद्यैौ वेळी त्येणें फरोनें पोतांनू हाथ साच्होनें मारग १२ देखाडवा ने कोई मणोस्नो साध की धी । त्यारे नायब यें ये कचाथका कामानें जो ईनें प्रभुनो शिक्षामा श्राश्वर्यं १३ जाणीवें विश्वास कयौ । G त्ये पाछळ पाउल नें त्येमा संगाथी लोको ये पाफोस मूको में पंफिलियांना घेगीमा श्राद्यैौ परंतु योहन येहोनें मूकी नें विरुशालमनें फयौ । त्ये पाछळ त्ये येगी मूकोनें पिसि १० दियाना प्रांतियेोखमा पडता वळी शाबत दाढानें सिनगग मा पेशीनें बैठा । त्यारै तौरेत ने श्राचार्यानी वात भावानें १५ पाइळे सिनगना धणीचें त्येहा में पासै मणोस मोकलीनें क्यूं को हें मण सौ भाईयो मयोसोनी सिक्षा होनी कांई वात ज्ये तन्हारे रहे तो कहो । त्यारै पाउल ऊमी १६ थैनें हाथथी सैन करोनें बोल्यो को हे विशरएलो मणीस ने ईश्वरथो बिधिवावाळा तन्हें सामळौ । ए. विशर एलो १७ लोकोनें ईश्वरयें हमारा गरा है।नं परसंद कथा वळी |