Fundit, barbaricos teftatus voce tumultus, Quæque Palæftinus loquitur myfteria vates.
Denique quicquid habet cœlum, fubjectaque colo Terra parens, terræque & cœlo interfluus aer, Quicquid & unda tegit, pontique agitabile marmor, Per te noffe licet, per te, fi noffe libebit. Dimotáque venit fpectanda fcientia nube, Nudaque confpicuos inclinat ad oscula vultus, Ni fugiffe velim, ni fit libâffe moleftum.
I nunc, confer opes quifquis malefanus avitas. Auftriaci gazas, Peruanaque regna præoptas. Quæ potuit majora pater tribuiffe, vel ipse Jupiter, excepto, donâffet ut omnia, cœlo? Non potiora dedit, quamvis & tuta fuiffent, Publica qui juveni commifit lumina nato Atque Hyperionios currus, & fræna diei, Et circum undantem radiatâ luce tiaram. Ergo ego jam doctæ pars quamlibet ima catervæ Victrices hederas inter, laurofque fedebo, Jamque nec obfcurus populo mifcebor inerti, Vitabuntque oculos vestigia nostra profanos.
Efte procul vigiles curæ, procul efte querelæ, Invidiæque acies tranfverfo tortilis hirquo, Sæva nec anguiferos extende calumnia rictus; In me triste nihil foediffima turba poteftis, Nec veftri fum juris ego; fecuraque tutus Pectora, vipereo gradiar fublimis ab ictu.
At tibi, chare pater, poftquam non æqua merenti Poffe referre datur, nec dona rependere factis, Sit memorâffe fatis, repetitaque munera grato Percenfere animo, fidæque reponere menti.
Et vos, O noftri, juvenilia carmina, lufus, Si modo perpetuos fperare audebitis annos, Et domini fupereffe rogo, lucemque tueri, Nec fpiffo rapient oblivia nigra fub Orco, Forfitan has laudes, decantatumque parentis Nomen, ad exemplum, fero fervabitis ævo. PSAL. CXIV.
Σραὴλ ὅτε παιδες, ὅτ' αγλαα φῦλ ̓ Ιακώβο
̓Αιγύπλιον λίπε δῆμον, απεχθέα, βαρβαρόφωνον,
Δὴ τότε μένον ἔξω ὅσιον γένα ες Ιδδα.
Ἐν δε θεὸς λαοῖσι μέγα κρείων βασίλευεν.
Εἶδε καὶ ἐντροπάσω φύγαδ' ἐῤῥωησε θάλασσα Κύματι εἰλυμένη ῥοθίῳ, ὁδ' ας' ἐςυφελίχθη Ιρὸς Ἰορδάνης ποτὶ ἀργυροειδέα πηγί. Ἐκ δ' ὄρεα σκαρθμοισιν ἀπειρέσια κλονέοντο, Ως κριοι σφριγόωντες ευτραφερῶ ἐν ἀλων. Βαιότεραι δ ̓ ἅμα πάσαι ανασκίρτησαν ἐρίπναι, Ολα παραὶ σύριγγι φίλη ὑπὸ μητέρι άρνες.
Τίπτε σύγ' αἰνὰ θάλασσα πέλωρ φύγαδ' ἐῤῥώησας Κύματι εἰλυμβρη ροθίῳ; τὶ δ ̓ ἄρ ἐσυφελίχθης Ιρὸς Ιορδάνη ποτὶ ἀργυροειδέα πηγίω ; Τίπ ̓ ὄρεα σκαρθμᾶισιν ἀπειρέσια κλονέεπε Ως και σφριγόωνης ευτραφερῷ ἐν ἀλων; Βαιοτέραι τὶ δ ̓ ἀρ ὑμμὲς ἀνασκιρτησατ ̓ ἐρίπναι, Οἷα παραὶ σύριγγι φίλη ὑπὸ μητέρι άρνες; Σείεο γαῖα τρέσσα θεὸν μεγάλ ̓ ἐκτυπέοντα
Γαῖα θεὸν τρείςσ ̓ ἔπατον σέβας Ἰσακίδαο,
Ός τε καὶ ἐκ ασιλάδων ποταμὸς χέε μορμύροντας, Κρήνωωτ' αεναον πέτρης ἀπὸ δακρυοέασης.
Philofophus ad regem quendam, qui eum ignotum & infontem inter reos forte captum infcius damnaverat, τὰ ἐπὶ θανάτῳ πορευόμβρο hæc fubito mifit.
Ὦ ἄνα εἰ ὀλέσης με τ ἔννομον, ἐδέ τιν ̓ ἀνδρῶν Δεινὸν ὅλως δεάσανα, σοφώτατον ἴπι κάρωον
Ρηϊδιὼς ἀφέλοιο, τὸ δ ̓ ὕτερον αὖθι νοήσεις, * Μαψιδίως δ' ἀρ ἔπειτα τεὸν πρὸς θυμόν ὀδυρή, Τοιὸν δ ̓ ἐκ πόλι@ περιώνυμον αλκας ὀλέσσας.
+ In effigiei ejus Sculptorem.
Αμαθε γεγράφθαι χειρὶ τώδε μὲν εἰκόνα Φαίης τάχ ̓ ἄν, πρὸς εἶδα αὐτοφυὲς βλέπων.
Τὸν δ ̓ ἐκτυπωτὸν ἐκ ἐπιγνότες φίλοι
Γελάτε φαύλε δυσμίμημα ζωγράφει
Ad Salfillum Poetam Romanum ægrotantem. SCAZONTE S.
Mufa greffum quæ volens trahis claudum, Vulcanioque tarda gaudes inceffu,
Nec fentis illud in loco minus gratum, Quàm cùm decentes flava Deiope furas Alternat aureum ante Junonis lectum, Adefdum & hæc s'is verba pauca Salfillo Refer, Camoena nostra cui tantum eft cordi, Quamque ille magnis prætulit immeritò divis. Hæc ergo alumnus ille Londini Milto,
Μαψ ἄντως δ' αρ' ἔπειτα χρόνῳ μάλα πολλὸν ὀδύση,
Τοιόν δ' εκ πόλεως
+ Added in the Edition of 1673
Diebus hifce qui fuum linquens nidum Polique tractum, (pessimus ubi ventorum, Infanientis impotenfque pulmonis Pernix anhela fub Jove exercet flabra) Venit feraces Itali foli ad glebas, Visum superbâ cognitas urbes famâ Virofque doctaque indolem juventutis, Tibi optat idem hic faufta multa Salfille, Habitumque feffo corpori penitùs fanum; Cui nunc profunda bilis infestat renes, Præcordiifque fixa damnofum fpirat.
Nec id pepercit impia quòd tu Romano Tam cultus ore Lesbium condis melos. O dulce divûm munus, O falus Hebes Germana! Tuque Phoebe morborum terror Pythone cæfo, five tu magis Pæan
Libenter audis, hic tuus facerdos eft.
Querceta Fauni, vofque rore vinoso
Colles benigni, mitis Evandri fedes, Siquid falubre vallibus frondet veftris,
Levamen ægro ferte certatim vati. 4 Q 2
« EdellinenJatka » |