Sivut kuvina
PDF
ePub

Poetische

Bri

riefe

* a

Poetische Briefe.

Horaz.

Wer sich mit den großen und mannichfaltigen Schöne heiten der Horazischen Briefe, und mit der so feinen als øriginalen Manier und Laune dieses Dichters nåher bekannt zu machen wünscht, der lese die vortrefflichen Einleitungen und Erläuterungen, mit welchen der Herr Hofrath Wieland seine davon zu Dessau, 1782. gr. 8. gelieferte schöne Uebers fegung derselben begleitet hat. Den hier mitgetheilten Brief erklärt dieser geschmackvolle Kunstrichter mit Recht für einen der allerschönsten. Die edelste Freimüthigkeit, sagt er, erscheint darin von der gefålligsten Laune, wie von der leichten Hand einer Grazie, in die feinfte Höflichkeit gez kleidet; aber gekleidet wie die Schönheit, die nur das Vorz urtheil zu schonen, nicht sich selbst zu verbergen Ursache hat; gerade nur so viel, um durch Nacktheit nicht anstößig zu werden. Wie wahr und passend gilt von dieser Epistel

das:

Omne vafer vitium ridentis Flaccus amici

Tangit, et admiffus circum praecordia ludit;

welches der liebenswürdige Persius zum Charakter unsers Dichters macht! Es ist ein Brief, wie nur ein Horaz an einen Mácénas schreiben konnte; aber er scheint ihn im Namen aller seiner Mitbrüder an alle Måcenaten geschries ben zu haben, u. f. f. “

Zoraz.

[blocks in formation]

Horaz.

L. I. Ep. VII.

Quinque dies tibi pollicitus me rure futurum,
Sextilem totum mendax defideror. Atqui
Si me vivere vis fanum, recteque valentem,
Quam mihi das aegro, dabis aegrotare timenti,
Maecenas, veniam: dum ficus prima, calorque
Defignatorem decorat lictoribus atris.

Dum pueris omnis pater, et matercula pallet:
Officiofaque fedulitas, et opella forenfis
Adducit febres, et teftamenta refignat.
Quod fi bruma nives Albanis illinet agris,
Ad mare defcendet vates tuus, et fibi parcet,
Contractusque leget, te, dulcis amice, revifet
Cum Zephyris, fi concedes, et hirundine prima.
Non, quo more pyris vefci Calaber jubet hofpes,
Tu me fecifti locupletem. Vefcere fodes!
Iam fatis eft. At tu quantum vis tolle! Benigne,
Non invifa feres pueris munuscula parvis.
Tam teneor dono, quam fi dimittar onuftus.
Vt liber; haec porcis hodie comedenda relinques.
Prodigus et ftultus donat, quae fpernit et odit.
Haec feges ingratos tulit, et feret omnibus annis.
Vir bonus et fapiens dignis ait efle paratum;
Nec tamen ignorat, quid diftent aera lupinis.
Dignum praeftabit me etiam pro laude merentis,
Quod fi me noles usquam difcedere, reddes
Forte latus, nigros angufta fronte capillos;
Reddes dulce loqui; reddes ridere decorum.
Forte per anguftam tenuis vulpecula rimam
Repferat in cameram frumenti; paftaque rurfus
Ire foras pleno tendebat corpore fruftra:
Cui muftela procul: fi vis, ait, effugere iftinc;
Macra cavum repetes arctum, quem macra fubisti.
Hac ego fi compellar imagine; cuncta refigno.
Nec fomnum plebis laudo fatur altilium, nec
Otia divitiis Arabum liberrima muto.
Saepe verecundum laudafti; rexque, paterque

Au

3

Audifti coram,, nec verbo parcius abfens:
Infpice, fi poffum donata reponere laetus.
Haud male Telemachus, proles patientis Ulyffei:
Non eft aptus equis Ithaca locus, ut neque planis
Porrectus fpatiis, neque multae prodigus herbae.
Atride, magis apta tibi tua dona relinquam.
Parvum parva decent: mihi jam non regia Roma,
Sed vacuum Tibur placet, aut imbelle Tarentum.
Strenuus et fortis, caufisque Philippus agendis.
Clarus, ab officiis octavam circiter horam
Dum redit, atque foro nimium diftare Carinas
Iam grandis natu queritur; confpexit, ut aiunt,
Adrafum quendam vacua tonforis in umbra,
Cultello proprios purgantem leniter ungues.
Demetri, (puer hic non laeve iuffa Philippi
Accipiebat) abi, quaere, at refer: unde domo, quis,
Cuius fortunae, quo fit patre, quove patrono?
It, redit, et narrat, Vulteium nomine Menam,
Praeconem, tenui cenfu, fine crimine notum,
Et properare loco, et ceffare, et quaerere, et uti,
Gaudentem parvisque fodalibus, et Lare certo,
Et ludis, et, poft decifa negotia, campo.

Scitari libet ex ipfo, quaecunque refers; dic
Ad coenam veniat. Non fane credere Mena,
Mirari fecum tacitus: quid multa? benigne
Refpondet. Negat ille mihi? Negat improbus, et
Negligit, aut horret. Vultejum mane Philippus
Vilia vendentem tunicato fcruta popello
Occupat, et falvere jubet prior: ille Philippo.

Excufare laborem, et mercenaria vincla;

Quod non mane domum veniffet: denique, quod non
Providiffet eum. Sic ignoviffe putato
Me tibi, fi coenas hodie mecum,
Ut libet. Ergo
Poft nonam venies: nunc i, rem ftrenuus auge.
Ut ventum ad coenam eft: dicenda, tacenda locutus
Tandem dormitum dimittitur. Hic ubi faepe.
Occultum vifus decurrere pifcis ad hamum.
Mane cliens, et iam certus conviva; iubetur
Rure fub urbauo indictis comes ire Latinis.
Impofitus mannis, arvum coelumque Sabinum

[blocks in formation]

Zoraz.

« EdellinenJatka »